Η Σοφία Μουτίδου, σε συνέντευξή της στην εκπομπή Real View του OPEN, αποκάλυψε την κακοποίηση που υπέστη στον χώρο του θεάτρου, αναφερόμενη στο bullying που δέχθηκε για χρόνια. Η ηθοποιός περιέγραψε πώς η κακοποιητική συμπεριφορά ήταν συχνά αποδεκτή και θεωρούνταν μέρος της κανονικότητας, με τους ηθοποιούς να ανέχονται προσβολές και βρισιές για να μην χάσουν τη δουλειά τους. Παρά την αντίστασή της, η Μουτίδου παραδέχθηκε ότι υπέμενε την κατάσταση λόγω οικονομικής ανάγκης, ενώ τόνισε τη σημασία του κινήματος metoo στην αποκάλυψη τέτοιων περιστατικών.
Πιο αναλυτικά
Στην εκπομπή του OPEN, Real View, που έκανε πρεμιέρα το βράδυ της Δευτέρας 3 Νοεμβρίου, και με αφορμή τις δηλώσεις του Νίκου Ψαρρά για την σχέση του με τον Γιώργο Κιμούλη πριν και μετά την καταγγελία της Ζέτας Δούκα (δείτε εδώ όσα εξομολογήθηκε), η Σοφία Μουτίδου προχώρησε σε μία αποκάλυψη για την κακοποίηση που έχει δεχθεί και η ίδια στον χώρο της υποκριτικής.
Σχολιάστηκε, αρχικά, το γεγονός πως φαίνεται ο Νίκος Ψαρράς να έχει μετανιώσει που πήρε μέρος σε όλη αυτή τη διαμάχη, με την Ελίνα Παπίλα να διαφωνεί με την άποψη αυτή, και στη συνέχεια η ηθοποιός μίλησε για το κίνημα metoo και την δική της περίπτωση bullying.
Η αποκάλυψη της Σοφίας Μουτίδου για το bullying που έχει υποστεί
«Υπάρχει πολλή κακοποίηση στο θέατρο. Εγώ θα μιλήσω για το θέατρο. Τα ονόματα των ανθρώπων που βγήκαν στη φόρα χρόνια σιγόβραζαν. Υπήρχε μια εποχή που η κακοποίηση ήταν λίγο κομπλέ. Μας έβριζαν τα θέατρα κανονικά και λέγαμε “έλα μωρέ, έτσι είναι η δουλειά και θα σε βρίσουν και θα πούνε άσχημα λόγια”. Ήμασταν μυημένοι σε αυτή την συμπεριφορά. Υπήρχε μια επιτρεπτικότητα στο να παραβιάσει κάποιος τα όριά σου, στο να πει μία χοντρή κουβέντα», είπε αρχικά η Σοφία Μουτίδου και στη συνέχεια εξομολογήθηκε την δική της εμπειρία:
«Να πω και ότι σε εμάς, στο θέατρο, στην πρόβα, είναι πολλές φορές, πολύ σκληρά τα πράγματα. Στην πρόβα κάπως επιτρέπεται να ακούσεις και το βρισίδι σου, κάπως γλυκούτσικα… Το κακό το βρισίδι. Και έχω δεχθεί για χρόνια bullying και αναρωτιέμαι για εμένα γιατί καθόμουν! Μετά από πολλά χρόνια έφυγα! Την δεχόμουν… Πολλές φορές ήμουν πολύ γλωσσού, μιλούσα, ήμουν συνδικαλίστρια, αλλά τελικά καθόμουν, που σημαίνει ότι το δεχόμουν. Έδειχνα με την πράξη μου ότι ήμουν κομπλέ, για να μην χάσω τη δουλειά μου, αν και δεν το σκέφτηκα ποτέ ευθέως, το σκέφτηκα μετά ότι έπαιζαν πάρα πολύ ρόλο τα χρήματα και το βιοποριστικό. Αισθανόμουν ότι αντιστεκόμουν, αλλά ταυτόχρονα δεχόμουν κιόλας. Και τρίτον – δεν θα σας πω ψέματα – ήταν μέρος της κανονικότητας».






