Στο όρος Βόιο, οι υλοτόμοι εργάζονται σκληρά σε υψόμετρο 1300 μέτρων, ξυλεύοντας δάση αγριοβελανιδιάς υπό αντίξοες καιρικές συνθήκες. Η έλλειψη προσβάσιμων δασικών δρόμων καθιστά αδύνατη τη χρήση μηχανοκίνητων μέσων, με αποτέλεσμα η μεταφορά των κορμών να γίνεται με μουλάρια.
Η χρήση αυτών των ζώων, που παραδοσιακά μετέφεραν προϊόντα στα ορεινά χωριά, είναι πλέον απαραίτητη για την εξαγωγή ξυλείας από τις δύσβατες πλαγιές. Κάθε μουλάρι μπορεί να μεταφέρει φορτίο 250 κιλών, με τις διαδικασίες μεταφοράς να διαρκούν έως και μία εβδομάδα, αναδεικνύοντας τη σημασία τους στην τοπική οικονομία και οικολογία.
