Η Άννα Μαρία Βέλλη μοιράστηκε με τους followers της στο Instagram μια προσωπική της ανασφάλεια, αποκαλύπτοντας πώς τα σχόλια που άκουγε για τα πόδια της, τα οποία παρομοίαζαν με καλαμάκια, την επηρέασαν βαθιά. Παρά την πληγωτική επίδραση αυτών των σχολίων, η YouTuber έχει κάνει σημαντική πρόοδο στην αποδοχή του εαυτού της, αν και παραδέχεται ότι ο δρόμος προς την πλήρη αυτοαποδοχή είναι μακρύς και απαιτητικός. Μέσα από την εξομολόγησή της, ενθαρρύνει και άλλους να μην αφήνουν τις γνώμες των άλλων να καθορίζουν την αυτοεκτίμησή τους, υπογραμμίζοντας τη σημασία της προσωπικής δουλειάς για την αυτοαποδοχή.
Πιο αναλυτικά
Η Άννα Μαρία Βέλλη μοιράστηκε με τους followers της ένα στιγμιότυπο από το γυμναστήριο, αποκαλύπτοντας μια από τις μεγαλύτερες ανασφάλειές της και το πώς αυτή διαμορφώθηκε από σχόλια που άκουγε μεγαλώνοντας.
Στο βίντεο που ανέβασε, η YouTuber μίλησε για τα πόδια της, που για εκείνη υπήρξαν για χρόνια πηγή πίεσης και αμφιβολιών, μέχρι να φτάσει σήμερα να αποδεχτεί τον εαυτό της.
Τι εξομολογήθηκε η Άννα Μαρία Βέλλη
«Leg day σήμερα. Και βρήκα αφορμή να μιλήσω για τα πόδια μου και για το πώς είναι η μεγαλύτερη μου ανασφάλεια», έγραψε χαρακτηριστικά. Η Άννα Μαρία εξήγησε πώς σχόλια τύπου «σαν καλαμάκια είναι τα πόδια σου» γίνονταν καθημερινότητα, με τον τρόπο που τα έλεγαν να φαίνεται αθώος και χαριτωμένος, αλλά στην πραγματικότητα την πλήγωναν. «Ήταν πληγωτικό και εντυπώθηκε τόσο πολύ στο μέσα μου που και μίσησα τα πόδια μου και έγινα υπερευαίσθητη με όσους μου το λέγαν», σημείωσε, αποκαλύπτοντας πόσο βαθιά την επηρέαζαν αυτά τα σχόλια.
Παρά τη δυσκολία, η Άννα Μαρία Βέλλη εξομολογήθηκε ότι έχει κάνει σημαντική δουλειά με τον εαυτό της. «Έχω πια δουλέψει αρκετά με το να μην αφήνω τα σχόλια να με επηρεάζουν αλλά έχω ακόμα δρόμο στο να αγαπήσω τα πόδια μου», έγραψε, ενώ τόνισε πόσο μακρύς και απαιτητικός είναι ο δρόμος της αυτοαποδοχής. Η σημερινή προπόνηση, όπως ανέφερε, την έκανε να νιώσει υπερήφανη για τον εαυτό της και να αγαπήσει τα πόδια της λίγο περισσότερο, αναγνωρίζοντας τη δύναμη και την προσπάθεια που απαιτείται για να φτάσει σε αυτό το σημείο.
Κλείνοντας το μήνυμά της η Άννα Μαρία έγραψε: «Είναι μακρύς ο δρόμος προς την αποδοχή, αλλά φτάνω εκεί. Καλημέρα», ενθαρρύνοντας παράλληλα και τους άλλους να δουλέψουν για την αυτοαποδοχή τους, χωρίς να αφήνουν τα σχόλια και τις γνώμες των άλλων να καθορίζουν την αυτοεκτίμησή τους.