Ο Αντώνης Καρπετόπουλος άνοιξε την καρδιά του στη Σοφία Τουντούρη και το parapolitika.gr, αποκαλύπτοντας πλευρές του εαυτού του που λίγοι γνωρίζουν. Με αφοπλιστικό χιούμορ και δόσεις αυτοσαρκασμού, μίλησε για την παιδική του ηλικία, τις σχέσεις, την καθημερινότητά του και τη φιλοσοφία ζωής που τον χαρακτηρίζει.

«Ως παιδί ήμουν τζαναμπέτικο, οι γονείς μου ήταν ήρωες. Έκανα πάντα του κεφαλιού μου», είπε χαρακτηριστικά, θυμούμενος τα πρώτα του βήματα. Όπως εξήγησε, ο πατέρας του «ησύχασε» μόλις τον είδε να πιάνει δουλειά στο «Βήμα» το 2000, πιστεύοντας ότι επιτέλους ο γιος του έκανε μια «κανονική δουλειά».

Το χιούμορ για τον Καρπετόπουλο είναι τρόπος επιβίωσης. «Ο ΚΥΡ και ο Μητρόπουλος έχουν ζήσει πολλά χρόνια. Αυτό κάτι σημαίνει. Έχοντας βρει τρόπο να βλέπουν χιουμοριστικά τα πράγματα, έχουν φτιάξει ένα πλαίσιο και ζουν περισσότερο», εξήγησε. Ο ίδιος δηλώνει «παραμυθάς», χωρίς μελούρες, ευαίσθητος αλλά ρεαλιστής.

Ο Αντώνης Καρπετόπουλος για το γήπεδο και για τον έρωτα

Αποκαλύπτει πως συγκινείται με τις ιστορίες αθλητών που ξεπερνούν τα εμπόδια, όπως ο Καραλής, και μοιράζεται ένα απρόσμενο περιστατικό: «Το να φας ένα μπινελίκι στο γήπεδο είναι φυσιολογικό. Θυμάμαι όμως μια φορά που με έβρισε κάποιος στο θέατρο! Αυτό ήταν αντίφαση».

Ο Αντώνης Καρπετόπουλος αυτοχαρακτηρίζεται «σκλάβος του ορθολογισμού». «Δεν κάνω τρέλες, δεν ξέρω τι είναι η τρέλα», λέει. Παραδέχεται, ωστόσο, ότι έχει φτάσει δύο φορές κοντά στον γάμο.

«Δεν με συνόδευσε ποτέ όμως το “πότε θα παντρευτείς”. Όποιος με ξέρει, ξέρει ότι δεν κάνω για αυτά. Αν είχα μπει σε αυτή τη διαδικασία υπολογίζω ότι θα είχα ίσα με δύο διαζύγια. Θα το πάλευα, θα μου έπαιρνε λίγο καιρό να κάνω τον επόμενο γάμο. Βέβαια θα έκανα ωραία μπάτσελορ και γάμους εντυπωσιακούς. Το θέμα είναι το μετά. Και πάλι καλά που δεν έχω βρει και κορίτσια που ήταν για να κάνουμε σπίτι. Κάποια ήταν, αλλά πάντα είχα την αίσθηση ότι μάλλον για να κλείνουμε σπίτια ήμασταν και οι δύο, παρά για να ανοίγουμε», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Για να συμπληρώσει: «Έχω φτάσει κανά δύο φορές κοντά στο γάμο. Μην νομίζεις ότι έχω δεκάδες κατακτήσεις, αλλά μία ίσως φορά θυμάμαι, που ήμουν μικρός και είχα πει ότι εδώ τώρα κάτι συμβαίνει. Το ‘πα και το ξέχασα τελείως! Δεν με φοβίζει η μοναξιά, περισσότερο με φοβίζει να έχεις μια γκρίνια στο σπίτι και μια φασαρία. Άμα δω ότι με φοβίζει η μοναξιά, δεν είναι δύσκολο να παντρευτείς. Αν ήταν απόφαση ζωής, δεν θα είχαμε τόσο υψηλά ποσοστά διαζυγίων».

Κλείνοντας δήλωσε: «Είμαι φριχτός καλοπερασάκιας. Ό,τι γίνεται εύκολα το κάνω». Για εκείνον, «στροφή» είναι η στιγμή που ξεπερνάς τα εμπόδια. «Όταν παίρνω εξετάσεις και μου λένε “είσαι καλά”, είναι πάντα μια καλή στιγμή. Αφαιρείται ένα εμπόδιο και συνεχίζεις ευθεία».