Με το γαλλικό δεκαετές ομόλογο να φτάνει στο 3,59%, υψηλότερα από το αντίστοιχο ιταλικό (3,58%) και με το δημόσιο χρέος της χώρας να βρίσκεται στα 3,4 τρισ. ευρώ (114% του ΑΕΠ), το πιθανολογούμενο ενδεχόμενο να μην είναι σε θέση η γαλλική Εθνοσυνέλευση να εγκρίνει τον κρατικό προϋπολογισμό του 2026, εντείνει την ανησυχία στην Ευρώπη, η οποία ταλανίζεται από την πολιτική αστάθεια στην Γαλλία, σε μια στιγμή που ο πρόεδρος Μακρόν φαίνεται να κινείται με την πλάτη στον τοίχο, λόγω των περιορισμένων κινήσεων που μπορεί να κάνει.

Υπό κανονικές συνθήκες το σχέδιο του προϋπολογισμού για το 2026 έπρεπε να παρουσιαστεί στο γαλλικό υπουργικό συμβούλιο πριν από την πρώτη Τρίτη του Οκτωβρίου, σήμερα δηλαδή. Στη συνέχεια, πρέπει να κατατεθεί στην Εθνοσυνέλευση «το αργότερο έως τις 13 Οκτωβρίου». Η ημερομηνία αυτή αντιστοιχεί στο άρθρο 47 του γαλλικού Συντάγματος, το οποίο προβλέπει ότι οι βουλευτές διαθέτουν προθεσμία 70 ημερών για να εξετάσουν το σχέδιο νόμου για τον προϋπολογισμό. Τα χρονοδιαγράμματα αυτά δεν φαίνεται πιθανό να τηρηθούν υπό τις παρούσες συνθήκες.

Παρ’ όλα αυτά, όπως αναφέρουν Γάλλοι αναλυτές, η κατάθεση ενός σχεδίου νόμου για τον προϋπολογισμό του 2026 από την παρούσα, έστω και παραιτημένη, κυβέρνηση δεν αποκλείεται, ιδίως από τη στιγμή που ένα αντίγραφο του σχεδίου είναι ήδη έτοιμο και έχει διαβιβαστεί από την περασμένη Πέμπτη στο Ανώτατο Συμβούλιο Δημοσίων Οικονομικών.

Προς το παρόν, ωστόσο, το πιο πιθανό ενδεχόμενο είναι να ψηφιστεί ένας ειδικός νόμος, ο οποίος θα επιτρέπει στο κράτος και στους φορείς κοινωνικής ασφάλισης την είσπραξη φόρων, και την συνέχιση του δανεισμού,  έως ότου εγκριθεί ο νέος κρατικός προϋπολογισμός.

Με την πλάτη στον τοίχο ο Μακρόν

Στο πολιτικό κομμάτι, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν φαίνεται ότι κινείται με την πλάτη στον τοίχο τα τελευταία εικοσιτετράωρα, έχοντας δώσει προθεσμία ως αύριο, Τετάρτη, το βράδυ στον υπό παραίτηση πρωθυπουργό Σεμπαστιάν Λεκορνί για να διαπιστώσει αν εν τέλει πληρούνται οι προϋποθέσεις για να σχηματίσει βιώσιμη κυβέρνηση. Αν δεν πάρει θετική απάντηση θα πρέπει στη συνέχεια να ανοίξει τα χαρτιά του, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες του ως πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Το μείζον πρόβλημα για τον σχηματισμό κυβέρνησης είναι η επίτευξη πολιτικής συμφωνίας επί του κρατικού προϋπολογισμού του 2026, ο οποίος με βάση τις προτάσεις του πρώην πρωθυπουργού Μπαϊρού θα πρέπει να είναι προϋπολογισμός αυστηρής δημοσιονομικής λιτότητας με στόχο την εξοικονόμηση 44 δισεκατομμυρίων ευρώ. Τέτοια πολιτική συμφωνία είναι πολύ δύσκολη, καθώς στην Βουλή, κανένα κόμμα δεν έχει απόλυτη πλειοψηφία.

Προς το παρόν πάντως ο πρόεδρος Μακρόν δέχεται βέλη τόσο εκ των έσω όσο και εκ των έξω. Στενοί συνεργάτες του και πρώην πρωθυπουργοί του, όπως ο Εντουάρ Φιλίπ και ο Γκαμπριέλ Ατάλ, λαμβάνουν σαφείς αποστάσεις από τον Εμάνουελ Μακρόν, λέγοντας ότι «θα πρέπει να οργανώσει πρόωρες προεδρικές εκλογές», ο πρώτος, και ότι δεν αντιλαμβάνεται «τι ακριβώς αποφασίζει ο Πρόεδρος», ο δεύτερος.

Ωστόσο και οι δύο έδωσαν σήμερα το παρόν στο πρωθυπουργικό μέγαρο όπου ο υπό παραίτηση Λεκορνί συναντήθηκε με τους βασικούς παράγοντες των κομμάτων που στήριξαν την κυβέρνηση Μπαϊρού, ενώ στη συνέχεια αναμένεται να συναντηθεί διαδοχικά και με τους εκπροσώπους των άλλων γαλλικών κομμάτων.

Ως προς τον χώρο της αντιπολίτευσης, ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν θεωρεί ότι ο Γάλλος πρόεδρος θα πρέπει να προκηρύξει νέες βουλευτικές εκλογές και ενόψει του ενδεχόμενου να είναι το πρώτο σε βουλευτικές έδρες κόμμα, αλλά χωρίς να έχει την απόλυτη πλειοψηφία, τείνει ήδη χείρα συνεργασίας προς το Ρεπουμπλικανικό κόμμα το οποίο, ωστόσο, θεωρείται συμπολιτευόμενο στην παρούσα φάση.

Ως προς τον χώρο της Αριστεράς, εμφανής είναι η δυστοκία συμφωνίας, στο βαθμό που δεν φαίνεται πραγματοποιήσιμη ούτε καν μία κοινή συνεδρίαση όλων των συνιστωσών της. Η Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν-Λυκ Μελανσόν έχει ταχθεί σαφώς υπέρ της παραίτησης Μακρόν και της διενέργειας πρόωρων προεδρικών εκλογών.

Σε άλλο μήκος κύματος κινούνται οι Σοσιαλιστές και ως ένα βαθμό οι Οικολόγοι και το Κομμουνιστικό Κόμμα, που κλίνουν προς την πολιτική συγκατοίκηση με τον Γάλλο πρόεδρο, υπό τον όρο ότι θα αποφασίσει να ορίσει αριστερό πρωθυπουργό.

(Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ)