Ένας χρόνος πέρασε από τον θάνατο του Γιάννη Μόρτζου, αφήνοντας βαθιά θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο και, κυρίως, στη σύζυγό του, Γιούλη Ζήκου.
Η Γιούλη, μέσα από μια συγκινητική ανάρτηση στα social media, εξέφρασε το πένθος της, δηλώνοντας ότι ο χρόνος χωρίς τον Γιάννη είναι χρόνος χωρίς ζωή.
Η απώλειά του συνεχίζει να βαραίνει την καθημερινότητά της, με το σπίτι να παραμένει αμετάβλητο, γεμάτο με τις αναμνήσεις του.
Παράλληλα, αναφέρθηκε στη στήριξη που ο Γιάννης θα παρείχε στον Πέτρο Φιλιππίδη στο εφετείο, πιστεύοντας ακράδαντα στην αθωότητά του.
Πιο αναλυτικά
Σαν σήμερα πριν από έναν χρόνο έφυγε από τη ζωή ο Γιάννης Μόρτζος, σκορπίζοντας θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο. Τον πιο βαρύ πόνο, όμως, συνεχίζει να κουβαλά μέχρι σήμερα η σύζυγός του, Γιούλη Ζήκου, η οποία προσπαθεί να συνεχίζει τη ζωή της χωρίς να έχει στο πλευρό της τον άντρα της.
Η συγκινητική ανάρτηση για τον έναν χρόνο από τον θάνατο του Γιάννη Μόρτζου
Σήμερα, Πέμπτη 25 Σεπτεμβρίου, η ίδια, μέσα από τα social media, μοιράστηκε με συγκίνηση το πένθος της με τους διαδικτυακούς της φίλους. Συγκεκριμένα, στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook ανέβασε μια φωτογραφία του Γιάννη Μόρτζου πάνω στη σκηνή, που έγραφε «1940 – 2024».
Η ίδια συνόδευσε την ανάρτησή της με ένα άκρως συγκινητικό μήνυμα για τον Γιάννη Μόρτζο. «Ένας χρόνος χωρίς εσένα είναι χρόνος χωρίς ζωή», έγραψε χαρακτηριστικά, συγκλονίζοντας όσους τη διάβασαν.
Ο σπαραγμός πάνω από το μνήμα του συζύγου της
Έναν μήνα μετά τον θάνατο του συζύγου της, η ίδια βρέθηκε στον τάφο του συζύγου της, ξεσπώντας σε κλάματα πάνω από το μνήμα. «Κάθε μέρα και χειρότερα. Δεν μου αρέσει η ζωή μου χωρίς εκείνον. Το σπίτι είναι όπως ήταν, με τα πράγματά του στο γραφείο, τα ρούχα του, όλα είναι εκεί. Δεν πείραξα και ούτε θα πειράξω τίποτα», είχε πει αρχιά αρχικά για τη ζωή της μακριά του, μιλώντας στην εκπομπή Super Κατερίνα – δείτε εδώ αποκλειστικές φωτογραφίες από την κηδεία του.
«Ο Γιάννης θα ήταν μάρτυρας υπεράσπισης του Φιλιππίδη στο εφετείο που έρχεται. Είχαμε συγκρουστεί πολλές φορές γι’ αυτό το θέμα, πίστευε ότι δεν είχε ανάγκη να βιάσει και να αποπειραθεί να βιάσει, πίστευε ακράδαντα στην αθωότητά του. Είχαν συναντηθεί και είχε πάει στον δικηγόρο του να κάνει εγγράφως την κατάθεσή του, δεν ξέρω αν το έκανε. Ήταν ο μόνος που είχε την τόλμη να τον υπερασπιστεί», είχε αναφέρει στη συνέχεια.