Ο Μάριος Φραγκούλης, σε συνέντευξή του στην εκπομπή Buongiorno του MEGA, μίλησε για το σοβαρό τροχαίο ατύχημα που υπέστη, το οποίο του προκάλεσε κάταγμα στο στέρνο και τον ανάγκασε να ακυρώσει προγραμματισμένες συναυλίες.
Περιέγραψε τη δύσκολη αποκατάσταση που ακολούθησε και τη χρήση ειδικού μηχανήματος οξυγόνου.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στη συγκινητική σχέση του με τη Μαρινέλλα, η οποία δεν έχει αναρρώσει πλήρως μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, και εξιστόρησε τη γνωριμία του με τον Μίκη Θεοδωράκη.
Τέλος, μοιράστηκε τις δυσκολίες των παιδικών του χρόνων, όταν έμεινε μόνος στην Ελλάδα, μακριά από την οικογένειά του.
Πιο αναλυτικά
Ο Μάριος Φραγκούλης, σήμερα, Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου, βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή Buongiorno του MEGA, και παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη. Μεταξύ άλλων, ο σπουδαίος μουσικός μίλησε για την ζωή του και τις δυσκολίες που βίωσε από πολύ μικρή ηλικία, ενώ, έκανε μεγάλες αποκαλύψεις για το ατύχημα που υπέστη πέρυσι το καλοκαίρι αλλά και για την κατάσταση της υγείας της καλής του φίλης, Μαρινέλλας.
Τι αποκάλυψε ο Μάριος Φραγκούλης στο Buongiorno
Το σοβαρό τροχαίο που ενεπλάκη
Αρχικά, ο Μάριος Φραγκούλης μίλησε για το τροχαίο δυστύχημα στο οποίο ενεπλάκη, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να πάθει κάταγμα στο στέρνο και στα πλευρά, με τον ίδιο να αναγκάζεται να ακυρώσει τις προγραμματισμένες του συναυλίες για την περιοδεία του το καλοκαίρι – δείτε εδώ την ανάρτησή του από το κρεβάτι. Συγκεκριμένα, είπε χαρακτηριστικά:
«Είχα ένα πολύ κακό ατύχημα το οποίο έγινε τελείως τυχαία. Είχαμε βγει έξω είχαμε περάσει πα΄ρα πολύ ωραία, είχαμε τραγουδίσει, είχαμε βγει με την Μαρινέλλα και αγαπημένους φίλους. Στην επιστροφή υπήρξε ένα γατάκι στον δρόμο και ερχόταν όχημα από την άλλη, δεν το κατάλαβα γιατί είχα στο νου μου το γατάκι, και έτσι όπως χτύπησα στο κράσπεδο ο αερόσακος με χτύπησε με πάρα πολύ δύναμη στο στέρνο, πήγε να μου το σπάσει δηλαδή. Ήμουν μαζί με μια πάρα πολύ αγαπημένη μου φίλη, βγήκαμε έξω και νομίζαμε ότι είμαι καλά.
Κάναμε εξετάσεις και είδαν ότι είχα πάθει κάταγμα στο στέρνο. Η αποκατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Έπρεπε να έχω ειδικό μηχάνημα για οξυγόνο, δεν μπορούσα να γυρίσω στο πλάι γιατί ήταν έντονος ο πόνος. Το αυτοκίνητο το μπροστινό μέρος ήταν κατεστραμμένο, αλλά ευτυχώς δεν έπαθε κανείς τίποτα. Ήταν μια περίοδος πριν την περιοδεία που ήταν sold out, η συναυλία στον Λυκαβηττό ήταν sold out και αναγκαστήκαμε να την ματαιώσουμε την περιοδεία, ακυρώσαμε 15 συναυλίες. Πίσω στα πόδια μου πάτησα μετά από δύο μήνες περίπου».
Η γνωριμία με τον Μίκη Θεοδωράκη
Στην συνέχεια, ο Μάριος Φραγκούλης περιέγραψε την πρώτη του γνωριμία με τον Μίκη Θεοδωράκη, με τον ίδιο να εξιστορεί: «Είχα συναντήσει την Μαριάνα Βαρδινογιάννη για να γίνει η πρώτη συναυλία για την Ελπίδα και ήταν πολύ σημαντικό για εμένα γιατί και η μητέρα μου είχε πεθάνει από καρκίνο του μαστού, ήταν ένα θέμα πολύ ευαίσθητο για εμένα. Και με ρώτησε τι θα ήθελες να κάνουμε για να είσαι ευχαριστημένος και της είπα ότι θέλω να κάνω το “Άξιον Εστί” με τον Μίκη Θεοδωράκη.
Συναντήθηκα και μαζί με τον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη, γιατί απείχε τότε για 10 χρόνια μετά το θάνατο του αδελφού του, Γιάννη. Μου είπε ότι δεν θέλει να επιστρέψει, τότε του έδειξα μια φωτογραφία με τον Γιάννη που είχα τραγουδίσει, και του είπα ότι ο αδελφός του θα ήταν υπερήφανος να τραγουδήσουμε ξανά αυτά τα τραγούδια, και έτσι δέχτηκε».
Η συγκινητική εξομολόγηση για την Μαρινέλλα
Σε ένα άλλο σημείο, ο γνωστός τενόρος μίλησε για την καλή του φίλη, Μαρινέλλα, η οποία όπως σας έχουμε αποκαλύψει με αποκλειστικό μας ρεπορτάζ δεν έχει επανέλθει μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο που υπέστη πέρυσι κατά τη διάρκεια της συναυλίας της στο Ηρώδειο. Ο ίδιος, μίλησε με συγκινητικά λόγια για εκείνη, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η Μαρινέλλα με έχει συγκινήσει πάρα πολύ. Την αγαπώ πολύ, μου λείπει πραγματικά. Έχω νέα της, δυστυχώς τα πράγματα δεν αλλάζουν πολύ, αλλά ξέρω ότι προσπαθούν όλοι να είναι καλά.
Νομίζω ότι πρέπει να θυμόμαστε την Μαρινέλλα έτσι όπως ήταν και όλη την αγάπη που είχε για τον κόσμο και την μουσική γιατί αγαπούσε πάρα πολύ αυτό που έκανε, ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος ζωή. Και παρόλο που δεν τραγουδούσαμε μαζί μου έλεγε “μην νομίζεις ότι επειδή δεν τραγουδάμε πλέον ότι δεν θα βρισκόμαστε”. Πηγαίναμε μαζί για κανένα κρασάκι που και που, ερχόταν με το αυτοκινητάκι της. Για εμένα είναι μια μητρική φιγούρα, με προστάτευε με προσέγγιζε στον κόσμο. Είναι πολύ δύσκολο να μιλήσεις για έναν άνθρωπο που έχεις τόσο ψηλά και πόσο μάλλον όταν δεν μπορείς να του κρατήσεις το χέρι και να του πεις είσαι δίπλα του και ότι θες να τον δεις να είναι καλά και να μην υποφέρει.
Η Μαρινέλλα κάλυψε το κενό της μαμάς στο μουσικό κομμάτι. Πάντα έψαχνε κάτι, ξεκίνησε και έκανε μαθήματα φωνητικής με τον δάσκαλο μου, και με εντυπωσίασε και μου άρεσε πάρα πολύ. Ξαφνικά ήταν μια άλλη Μαρινέλλα. Η φωνή της ήταν σε άλλο επίπεδο. Μάλιστα, έκανε μαθήματα με τον δάσκαλό μου πριν βγει στο Ηρώδειο» κατέληξε ο Μάριος Φραγκούλης.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια
Τέλος, μιλώντας για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στα παιδικά του χρόνια, ο Μάριος Φραγκούλης συγκλόνισε το πλατό λέγοντας: «Γεννήθηκα στην Αφρική, και η μητέρα μου ήταν στην Κέρκυρα. Και μετά έκανε αυτό το ταξίδι. Η μητέρα μου επέστρεψε στην Αφρική με τον αδελφό μου και με αφήσανε πίσω. Τότε μέναμε στην Άνω Δάφνη σε ένα μικρό σπιτάκι και εγώ νόμιζα ότι θα επιστρέψει γιατί μου είπε πάω στο μανάβικο και δεν επέστρεψε κανείς. Δεν μου το είπαν για να μην δω να φεύγουν με το ταξί. Η θεία μου κατέβηκε να τους βοηθήσει. Υπήρξε μεγάλη απογοήτευση. Ακόμα παίρνω βοήθεια για αυτό το θέμα.
Υπήρχε ένα διάστημα που δεν μιλούσα σαν παιδί, γιατί δεν μιλούσα και καλά ελληνικά. Είχα πάθει σοκ, δεν μπορούσα να μιλήσω, δεν μπορούσα να εκφραστώ. Μιλούσα ελληνικοαγγλικά, αλλά σπασμένα αγγλικά. Ήμουν πολύ χαμένο παιδί, χωρις τους γονείς μου, χωρίς τον αδελφό μου, σε ένα ξένο σπίτι, σε μια ξένη χώρα. Ήρθαν όταν ήμουν 8 ετών και ήταν η χούντα. Κατεβαίνανε τα τανγκς και είχαμε κλείσει τα πατζούρια. Μέναμε στους Αμπελόκηπους τότε.
Έχουμε πολύ καλή σχέση με τον αδελφό μου, είμαστε πολύ αγαπημένα αδέλφια και δείχνουμε την αγάπη μας, αλλά είμαστε δύο διαφορετικά παιδιά από διαφορετικές χώρες. Το συγχώρεσα μέσα μου όλο αυτό, γιατί μεγαλώνουμε κάποια στιγμή γιατί τότε ήμουν παιδί».