Ο Εντ Γκέιν είχε μια αλλόκοτη εμμονή με τη μητέρα του, και όταν εκείνη πέθανε, οδηγήθηκε σε μια ζωή γεμάτη σαδιστικά και διεστραμμένα εγκλήματα.

Μεγάλωσε στην αγροτική περιοχή του Ουισκόνσιν, σε ένα ετοιμόρροπο αγρόκτημα, και έγινε η αρρωστημένη εκδοχή της μητέρας του, Αουγκούστα Γκέιν. Μετά τον θάνατο της ευσεβούς θρησκευόμενης γυναίκας, έγινε «Ο Χασάπης του Πλέινφιλντ», ένας τυμβωρύχος που έκλεβε πτώματα, και λάτρευε τα νεκρά θύματα.

Όταν δεν ξέθαβε πτώματα, έκανε σφαγές. Πιστεύεται ότι δολοφόνησε τουλάχιστον δύο γυναίκες – πιθανώς και περισσότερες.

Μετέτρεπε επίσης το δέρμα ορισμένων από τα θύματά του σε κοστούμια και τα φορούσε.

Αν και ο Gein μπορεί να μην ήταν τόσο γνωστός όσο ο Ted Bundy ή ο Jeffrey Dahmer, έγινε έμπνευση για πολλές εμβληματικές ταινίες τρόμου από θρυλικούς σκηνοθέτες όπως ο Jonathan Demme, ο Alfred Hitchcock και ο Tobe Hooper. Μερικές από αυτές τις ταινίες ήταν το Psycho, η Σιωπή των Αμνών και η Σφαγή με Αλυσοπρίονο του Τέξας.

Το Monster: The Ed Gein Story θα προβληθεί στο Netflix στις 3 Οκτωβρίου. Οι συνδημιουργοί είναι οι Ryan Murphy και Ian Brennan. Είναι επίσης το διάσημο δίδυμο πίσω από τα Monster: The Jeffrey Dahmer Story και Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story.

Ο Τσάρλι Χάναμ, ηθοποιός της ταινίας “Sons of Anarchy”, προσλήφθηκε από τον Ράιαν Μέρφι για να παίξει τον ρόλο του Εντ Γκέιν.

Το τρέιλερ κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα και είναι ανατριχιαστικό. Η αρχική σκηνή δείχνει έναν αστυνομικό να φτάνει στο απομακρυσμένο και απόκοσμο αγρόκτημα του Ουισκόνσιν.

Μέλη ανθρώπινου σώματος είναι ορατά σε όλο το διώροφο σπίτι. Τα όργανα του σώματος είναι στοιβαγμένα σε γυάλινα βάζα. Μάσκες ανθρώπινου δέρματος εκτίθενται σε ένα ράφι. Ένα μαύρο γυναικείο φόρεμα με δαντελένιο γιακά είναι σε έκθεση.

Ένα κλιπ δείχνει τον Γκέιν να αρπάζει ένα σώμα από έναν τάφο, να το φέρνει πίσω στο σπίτι του και να το τοποθετεί σε ένα ξύλινο τραπέζι προτού το γδάρει. Η νεκρή είναι μια μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα περίπου στην ηλικία της μητέρας του.

Ο Γκέιν κοιτάζει επίμονα την κάμερα και η υπνωτική φωνή της μητέρας του αντηχεί στο βάθος. «Δουλεύεις πολύ γρήγορα», του λέει. «Λυπάμαι, μητέρα», απαντά.

«Απλώς πήγαινε αργά και σταθερά», συνεχίζει η μητέρα του. «Πάρε τον χρόνο σου, γλυκό μου αγόρι».

Σε αυτό το τρομακτικό κλιπ, φοράει ένα σκούρο φόρεμα και τοποθετεί το τριχωτό της κεφαλής της νεκρής γυναίκας με τα σκούρα μαλλιά πάνω από το κεφάλι του και το πρόσωπό της πάνω από το πρόσωπό του.

Μεταξύ του 1945 και της σύλληψής του το 1957, η αστυνομία ανέφερε ότι σκότωσε δύο γυναίκες. Το βιβλίο του Schechter «Deviant: The Shocking True Story of Ed Gein», το πρωτότυπο «Psycho» – που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1989 – έχει χαρακτηριστεί ως το βασικό βιβλίο για την υπόθεση Ed Gein.

«Τις εκτέλεσε πολύ γρήγορα. Ενδιαφερόταν μόνο να φέρει τα πτώματά τους πίσω και να κάνει αυτά που τους έκανε», σημείωσε ο Schechter.

Στο βιβλίο του, ο συγγραφέας δήλωσε ότι ο Gein δεν ήταν ο κλασικός κατά συρροή δολοφόνος, αλλά περισσότερο ένας «νεκρόφιλος» – κάποιος που έλκεται σεξουαλικά από τα πτώματα.

«Δεν μπορείς πραγματικά να τον συγκρίνεις με κανέναν άλλον, επειδή δεν υπάρχει κανείς άλλος στην αμερικανική ποινική ιστορία που να είναι σαν αυτόν», συνέχισε.

Ο Σέχτερ εξήγησε ότι οι δολοφόνοι Τεντ Μπάντι, Τζον Γουέιν Γκέισι, ο Στραγγαλιστής του Χιλσάιντ και ο Νυχτερινός Στάλκερ ήταν κλασικοί κατά συρροή δολοφόνοι και ακραίοι σεξουαλικοί σαδιστές που εκμεταλλεύονταν τα θύματά τους και διέπρατταν κακές πράξεις εναντίον τους.

Ο Gein, από την άλλη πλευρά, ήταν «απολύτως μοναδικός». «Κανείς δεν κάνει αυτά που έκανε αυτός. Δεν του άρεσαν τα βασανιστήρια», εξήγησε ο Schechter. «Οι κατά συρροή δολοφόνοι συχνά έχουν οργασμούς τη στιγμή που δολοφονούν τα θύματά τους. Αυτό δεν ήταν ο Γκέιν».

Ο Schechter, ο οποίος ήταν ομότιμος καθηγητής στο Queens College του CUNY, όπου δίδασκε αμερικανική λογοτεχνία και κριτική μύθου για 42 χρόνια, εξήγησε ότι «κλασικά, οι νεκρόφιλοι όντως κάνουν σεξ με πτώματα».

Ωστόσο, παραμένει ασαφές αν ο Gein είχε σεξουαλική επαφή με τα πτώματα που ξέθαψε. «Ο Γκέιν ισχυρίστηκε ότι μύριζαν πολύ άσχημα για να κάνει σεξ μαζί τους», είπε ο συγγραφέας.

Στο βιβλίο, εξερευνά την εμμονική σχέση του Gein με τη μητέρα του.

Ο Γκέιν είχε μεγαλώσει με έναν αλκοολικό πατέρα, ο οποίος τον ξυλοκοπούσε και τελικά πέθανε από καρδιακή προσβολή. Ο μεγαλύτερος αδερφός του, Χένρι, πέθανε επίσης υπό μυστηριώδεις συνθήκες. Αν και κάποιοι διατύπωσαν τη θεωρία ότι ο Γκέιν σκότωσε τον αδελφό του, ο Schechter είπε ότι δεν πιστεύει ότι αυτό είναι αλήθεια.

Μετά τον θάνατό τους, ο Γκέιν έζησε μόνος με τη μητέρα του για πολλά χρόνια.

Την περιέγραψε ως θεοσεβούμενη γυναίκα – μια θρησκευόμενη φανατική που έκανε συχνά διαλέξεις στον γιο της για τα κακά της σύγχρονης γυναίκας και τους κινδύνους του σεξ.

«Η μητέρα του ήταν μια τόσο κυρίαρχη φιγούρα στη ζωή του. Νομίζω ότι προσπαθούσε να την ανασυνθέσει φέρνοντας αυτά τα πτώματα σπίτι, αλλά και παίρνοντας εκδίκηση από αυτήν διαιωνίζοντας αυτές τις σχέσεις στο γυναικείο σώμα».

Αν και είπε ότι δεν υπήρχε καμία ένδειξη ότι η μητέρα και ο γιος ήταν αιμομικτικοί, ο Schechter επεσήμανε ότι κατά κάποιο τρόπο η σχέση τους ήταν «ψυχολογικά και συναισθηματικά αιμομικτική». Όταν η μητέρα του πέθανε το 1945, ο Gein έπεσε στην τρέλα. Κράτησε το υπνοδωμάτιό της ανέγγιχτο.