«Το περιβόητο «καλάθι της ΔΕΘ» αποδείχθηκε ότι είναι γεμάτο με μέτρα-παροχές και «μεταρρυθμίσεις» για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιαίτερα εκείνους που ετοιμάζονται να «ξεκοκαλίσουν» τα κονδύλια της πολεμικής οικονομίας και των εξοπλισμών. Για τον λαό όλα αυτά προμηνύουν επιδείνωση της θέσης του, ενώ και όσα παρουσιάζονται ως «παροχές» αποτελούν είτε μια ελάχιστη επιστροφή από την τεράστια φοροληστεία από την οποία προκύπτουν τα θηριώδη πλεονάσματα είτε «αδειανό πουκάμισο», όπως η μείωση της άμεσης φορολογίας στους νέους, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δουλεύουν με τον κατώτατο μισθό, με ημιαπασχόληση ή με «μαύρη», ανασφάλιστη εργασία και φυσικά πληρώνουν τους υπέρογκους έμμεσους φόρους» αναφέρει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του και προσθέτει:

«Πίσω από τη μαγική εικόνα που προσπάθησε, κατά την προσφιλή του συνήθεια, να παρουσιάσει ο κ. Μητσοτάκης, βρίσκονται όλα αυτά για τα οποία διαδήλωναν την ίδια ώρα δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι στο κέντρο της Θεσσαλονίκης με τα εργατικά σωματεία και τους φορείς τους: η δουλειά μέχρι και για 13 ώρες την ημέρα, οι μισθοί που τελειώνουν στις 15 του μήνα, ο εδώ και χρόνια κατηργημένος 13ος και 14ος μισθός για τους δημοσίους υπαλλήλους και οι αντίστοιχες συντάξεις, η άθλια κατάσταση στο ΕΣΥ, οι ελλείψεις στην εκπαίδευση κλπ.

Τις όποιες «φοροελαφρύνσεις» εξήγγειλε ο πρωθυπουργός, τις έχει προεισπράξει η κυβέρνηση δυο και τρεις φορές με τους άδικους άμεσους και έμμεσους φόρους, με τα τεκμήρια των αυτοαπασχολουμένων και βέβαια δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να μετριάσουν τη συνεχή αύξηση των τιμών σε κρίσιμα αγαθά, όπως τα τρόφιμα, το ρεύμα, τα ενοίκια. ‘Αλλωστε, η συντριπτική πλειονότητα των φορολογικών εσόδων, περίπου 95%, προέρχεται από τα λαϊκά στρώματα, ενώ η αύξησή τους είναι κατά βάση τα «πανωτόκια» της ακρίβειας που «καλπάζει».

Όσα βιώνει ο λαός από τη μία και τα κέρδη-ρεκόρ των εισηγμένων στο χρηματιστήριο, των τραπεζών, των ενεργειακών ομίλων, των σούπερ μάρκετ, των βιομηχάνων της πολεμικής οικονομίας από την άλλη, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, δηλαδή της ανάπτυξης που ευαγγελίζονται κυβέρνηση και κόμματα του συστήματος, της άδικης καπιταλιστικής ανάπτυξης, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε νέα κρίση, την οποία θα επιχειρήσουν να φορτώσουν και πάλι στον λαό, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες της ΕΕ.

Κενό γράμμα θα αποδειχθούν και πάλι οι εξαγγελίες για το δημογραφικό, που αποτελούν απλά μια ανακύκλωση πολιτικών, οι οποίες έχουν οδηγήσει στο σημείο να κλείνουν φέτος πάνω από 750 σχολεία λόγω έλλειψης μαθητών, αφού δεν απαντούν στο αμείλικτο ερώτημα: πώς θα κάνουν οικογένεια τα νέα ζευγάρια με τα ενοίκια στα ύψη, με ανύπαρκτες και εμπορευματοποιημένες κοινωνικές υπηρεσίες και δουλεύοντας 13 ώρες τη μέρα για να τα βγάλουν πέρα; Αντίστοιχα, οι εξαγγελίες που παρουσιάζονται σαν απάντηση στο στεγαστικό, είναι στην ουσία επιδότηση των μεγαλοκατασκευαστών, τη στιγμή που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν εκτάσεις του Δημοσίου για κατασκευή εργατικής-λαϊκής κατοικίας, με επανασύσταση του ΟΕΚ, που κατήργησαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ».

«Το μόνο στο οποίο ήταν ειλικρινής ο κ. Μητσοτάκης είναι η προσήλωσή του στις αντιλαϊκές οδηγίες της ΕΕ, στη δημοσιονομική πειθαρχία της, στην αποπληρωμή του κρατικού χρέους νωρίτερα ακόμα και από τις δεσμεύσεις, στο σύμφωνο σταθερότητας, στην στροφή στην πολεμική οικονομία και τους εξοπλισμούς, σε όλα αυτά που υλοποιεί με ζήλο και τα οποία αποδέχονται όλα τα κόμματα της ευρωενωσιακής κανονικότητας. Εκεί μπορεί να βρει και τις συναινέσεις που αναζητά για την περιβόητη «πολιτική σταθερότητα», που σημαίνει μόνο αστάθεια για τα δικαιώματα και τη ζωή του λαού» σημειώνει, ακόμα, το ΚΚΕ και καταλήγει στην ανακοίνωσή του:

«Το ΚΚΕ θα συνεχίσει να βρίσκεται σταθερά και αταλάντευτα απέναντι σε αυτή την πολιτική που φέρνει νέα μεγάλα αδιέξοδα και απειλές για τον λαό και που δεν παίρνει από «rebranding» κάθε λογής νέων και παλιότερων δήθεν Μεσσιών, αλλά μόνο από ανατροπή και ριζική εκ βάθρων αλλαγή, μέσα από ένα μεγάλο, πανελλαδικά συντονισμένο, ταξικά προσανατολισμένο κίνημα σε αντικαπιταλιστική – αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, το οποίο θα βάλει στο προσκήνιο τις πραγματικές σύγχρονες ανάγκες των πολλών, κόντρα στα κέρδη των λίγων εκμεταλλευτών».