Με αφορμή την πρεμιέρα της με την εκπομπή Power Talk στον ΣΚΑΪ (δείτε το βίντεο), η Τατιάνα Στεφανίδου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ, όπου άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για όλα. Μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε και στο γάμο της με τον Νίκο Ευαγγελάτο.

Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 2003 και μαζί απέκτησε δυο παιδιά – τον Νικόλα (1999) και την Λυδία (2004) – τα οποία πλέον έχουν ενηλικιωθεί και έχουν φύγει από το σπίτι για τις σπουδές τους.

Η Τατιάνα Στεφανίδου λοιπόν, μίλησε ανοιχτά για το γάμο τους, αποκαλύπτοντας πως έχουν μεγαλώσει στην γενιά της πατριαρχίας, στο «μοντέλο» ότι τα παιδιά είναι περισσότερο υποχρέωση της γυναίκας.

Η εξομολόγηση της Τατιάνας Στεφανίδου για το γάμο της με τον Ευαγγελάτο

Αν και είσαι μια πολύ δυναμική γυναίκα, ως σύζυγος έχεις δηλώσει «παραδοσιακή». Θεωρείς ότι εκεί χάνεται τελικά το στοίχημα των σχέσεων σήμερα;

Είμαστε μια γενιά που έχουμε μεγαλώσει με πατριαρχία. Σε αυτό το μοντέλο μαθαίνεις να λειτουργείς όταν κάνεις οικογένεια και ξέρεις ότι όταν πας να το αλλάξεις δεν θα λειτουργήσει. Εσύ μπορεί να θέλεις να το αλλάξεις, αλλά υπάρχει και ο άλλος που έχει μεγαλώσει με αυτό τον συγκεκριμένο τρόπο και δεν έχει φανταστεί να ζει σε ένα άλλο μοντέλο. Αν πιστεύεις πολύ στον θεσμό της οικογένειας, παίρνεις την απόφαση να ζήσεις μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Η κοινωνία έχει εξελιχθεί, τα νέα ζευγάρια μοιράζονται περισσότερα πράγματα. Χαίρομαι που καταρρίπτονται τα στερεότυπα, αλλά όταν μια σχέση έχει ξεκινήσει πριν από 27 χρόνια με ένα συγκεκριμένο πλαίσιο δεν αλλάζει στη μέση. Αν πας να το κάνεις, απλά διαλύεται. Σήμερα οι άντρες συμμετέχουν πιο πολύ στο μεγάλωμα των παιδιών – θα κάνουν το παιδί μπάνιο, θα ξυπνήσουν κι εκείνοι τη νύχτα να το αλλάξουν. Είναι πιο συμμετοχικός πια ο γάμος και αυτό είναι πολύ ωραίο. Εύχομαι η κόρη μου να ακολουθήσει αυτό το νέο μοντέλο.

Άρα εσύ κλήθηκες να κάνεις περισσότερες υποχωρήσεις σε αυτό τον γάμο.

Οι υποχωρήσεις ήταν στην καθημερινότητα. Ενώ δουλεύαμε τις ίδιες ακριβώς ώρες, όταν γύριζα στο σπίτι ο ρόλος μου ήταν εξουθενωτικός. Υπήρχε η λογική ότι τα παιδιά είναι περισσότερο υποχρέωση της γυναίκας. Ο ρόλος μας, έτσι όπως εμείς τον ορίσαμε, ήταν πολύ δύσκολος. Και παραμένει. Αλλά τα πράγματα σταδιακά αλλάζουν.

Ύστερα από 27 χρόνια ξυπνάς με χαρά κάθε μέρα δίπλα στον ίδιο άνθρωπο – όταν πολλά ζευγάρια δεν συζούν, απλά συγκατοικούν…

Εγώ δεν θα μπορούσα να «συγκατοικήσω». Ποτέ. Είμαστε και οι δύο άνθρωποι με έντονο συναίσθημα, παθιαζόμαστε. Δεν υπάρχει το τέλειο ζευγάρι. Δεν ζούμε σε ένα ροζ σύννεφο όπου όλα είναι μέλι-γάλα και δεν υπάρχουν εντάσεις. Υπάρχουν περίοδοι που με τον άνθρωπό σου μπορεί να ψυχρανθείς, να τσακωθείς, αλλά συμβατικά δεν θα μπορούσα να ζήσω. Ούτε εγώ, ούτε εκείνος. Οι σχέσεις δεν είναι ποτέ ευθεία γραμμή. Υπήρξαν και περίοδοι που ήμασταν σαν να είχαμε πρωτογνωριστεί. Είναι μια ζωντανή σχέση όμως. Με πολλή δουλειά. Γίνεται κατά καιρούς ένα «restart», κυρίως από μένα, γιατί οι άντρες έχουν μάθει από τις μαμάδες τους να μην προσπαθούν πολύ.