Η Οδός Τριπόδων, που βρίσκεται στην Πλάκα της Αθήνας, είναι ο αρχαιότερος δρόμος της Ευρώπης, με ιστορία που εκτείνεται σε 2.500 χρόνια.
Συνδέοντας την αρχαία αγορά με το θέατρο του Διονύσου, ο δρόμος πήρε το όνομά του από τους χάλκινους τρίποδες που στήνονταν εκεί ως χορηγικά μνημεία από ευκατάστατους πολίτες. Ένα από τα εναπομείναντα μνημεία είναι το χορηγικό μνημείο του Λυσικράτη.
Η Οδός Τριπόδων, με πλάτος έξι μέτρα, ήταν η πιο σύντομη διαδρομή προς το θέατρο και έχει επίσης συνδεθεί με την ελληνική κινηματογραφική ιστορία, καθώς εκεί βρίσκεται το σπίτι που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα».
Πιο αναλυτικά
Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο κέντρο της Αθήνας βρίσκεται η αρχαιότερη οδός στην Ευρώπη.
Ο λόγος για την Οδό Τριπόδων, η οποία βρίσκεται κάτω από την Ακρόπολη, στην Πλάκα και διατηρεί μέχρι σήμερα το ίδιο όνομα από τότε που δημιουργήθηκε.
Η Οδός Τριπόδων συνέδεε την αρχαία αγορά της Αθήνας με το θέατρο του Διονύσου και η ονομασία της μόνο τυχαία δεν είναι.
Ο δρόμος πήρε το όνομα του από τους χάλκινους τρίποδες που στήνονταν κατά μήκος της οδού ως χορηγικά μνημεία από τους ευκατάστατους πολίτες χορηγούς της αρχαίας Αθήνας.
Οι τρίποδες στήνονταν πάνω σε μνημεία προς τιμή εκείνων που κέρδιζαν τους δραματικούς αγώνες της πόλης, οι οποίοι πραγματοποιούνταν κάθε χρόνο στο θέατρο του Διονύσου και πάνω σε αυτούς αναγράφονταν οι συντελεστές της παράστασης.
Από αυτά τα μνημεία έχει διασωθεί και ένα, το περίφημο χορηγικό μνημείο του Λυσικράτη (φανάρι του Διογένη), το οποίο χτίστηκε περί το 334 π.Χ. και μας δίνει και μια επίσημη εικόνα για την ιστορία του συγκεκριμένου δρόμου, ο οποίος πιστεύεται ότι μετρά 2.500 χρόνια ζωής.
Η Τριπόδων ήταν μια από τις φαρδύτερες οδούς της αρχαίας Αθήνας με το πλάτος της να φτάνει στα έξι μέτρα, ενώ ήταν παράλληλα και η πιο σύντομη διαδρομή για να φτάσει κανείς στο θέατρο του Διονύσου από την αγορά.
Εκτός από την ιστορία του που χάνεται στο βάθος των αιώνων, η Οδός Τριπόδων είναι επίσης γνωστή και για το μικρό ιστορικό νεοκλασικό σπίτι, το οποίο, ως «Οικία Κοκοβίκου» χρησιμοποιήθηκε για τα γυρίσματα της ταινίας «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα» (1965) με πρωταγωνιστές τους Γιώργο Κωνσταντίνου και τη Μάρω Κοντού.
