Ο Μαυρίκιος Μαυρικίου και η Ιλάειρα Ζήση, μετά τη βάφτιση της κόρης τους Ιωάννας Μελωδίας στην Ελλάδα, αποφάσισαν να ξεκινήσουν τις καλοκαιρινές τους διακοπές στην Εύβοια.
Το ζευγάρι μοιράστηκε στιγμιότυπα από την επίσκεψή τους στα Λιχαδονήσια, όπου είχαν την ευκαιρία να δουν φώκιες, μια εμπειρία που τους ενθουσίασε.
Ο Μαυρίκιος περιέγραψε την εκδρομή ως μαγική και γεμάτη γαλήνη, τονίζοντας τη σημασία των στιγμών που αξίζει να ζει κανείς.
Η ανάρτησή του στο Instagram συνοδεύτηκε από ένα μακροσκελές κείμενο που εξέφραζε τη χαρά και την ευγνωμοσύνη του για αυτές τις μοναδικές εμπειρίες.
Πιο αναλυτικά
Ο Μαυρίκιος Μαυρικίου και η Ιλάειρα Ζήση πέρασαν μία από τις πιο ξεχωριστές στιγμές της ζωής τους πριν από λίγες ημέρες, βαφτίζοντας την κόρη τους στην Ελλάδα (δείτε εδώ στιγμιότυπα). Το όνομα που επέλεξαν για τη μικρή είναι Ιωάννα Μελωδία, και αμέσως μετά το μυστήριο, το ζευγάρι άφησε πίσω του τις υποχρεώσεις και ξεκίνησε τις καλοκαιρινές του διακοπές.
Πρώτος τους σταθμός η Εύβοια, με τον Μαυρίκιο Μαυρικίου να μοιράζεται με τους διαδικτυακούς του φίλους στο Instagram εικόνες από τις όμορφες στιγμές τους εκεί. Ανάμεσα σε αυτές και ένα ξεχωριστό στιγμιότυπο από τα Λιχαδονήσια, όπου το ζευγάρι είχε την ευκαιρία να δει από κοντά φώκιες, κάτι που τον ενθουσίασε ιδιαίτερα.
O γνωστός μουσικός συνόδευσε την ανάρτησή του με ένα μακροσκελές κείμενο, γράφοντας πως η εμπειρία αυτή ήταν μαγική και ήρθε να συμπληρώσει τη χαρά που ήδη βιώνουν με τη σύζυγό του από τη βάφτιση της μικρής πρίγκιπάς τους.
Η ανάρτηση του Μαυρίκιου Μαυρικίου
«Βόλτα με το σκάφος – Στα Λιχαδονήσια με τις φώκιες! Λίγες μέρες μετά τη βάφτιση της Ιωάννας Μελωδίας μας κι ενώ προσπαθούμε ακόμα να απαντήσουμε στα χιλιάδες μηνύματα σας, νιώσαμε την ανάγκη να ξεφύγουμε λίγο από όλα. Να πάρουμε μια ανάσα, να χαρούμε τον ήλιο, τη θάλασσα και την παρέα των αγαπημένων μας φίλων. Έτσι, ανεβήκαμε στο σκάφος και πλεύσαμε προς έναν τόπο σχεδόν μυθικό: τα Λιχαδονήσια. Ζήσαμε ένα μικρό θαύμα. Ένα από εκείνα τα κομμάτια ζωής που δεν τα σκέφτεσαι· τα νιώθεις. Και τα κρατάς μέσα σου για πάντα.
Από την πρώτη στιγμή, η φύση μάς τύλιξε με μια γαλήνη που δύσκολα περιγράφεται με λόγια. Τα νερά ήταν καταγάλανα, διάφανα, σε αποχρώσεις που θύμιζαν καρτ ποστάλ, σμαραγδένια κοντά στην ακτή, βαθιά μπλε όσο απομακρυνόσουν. Ο βυθός διαγράφονταν ξεκάθαρα, σαν να τον άγγιζες με το βλέμμα. Πεύκα αγκαλιασμένα με τα βράχια, λευκές αμμουδιές και μια απόλυτη ησυχία, που μόνο το απαλό κύμα τολμούσε να σπάσει.
Και τότε… ήρθαν εκείνες. Οι φώκιες. Ήρεμες, παιχνιδιάρες, σχεδόν συντροφικές. Μας πλησίασαν χωρίς φόβο, σαν να μας ήξεραν. Πλέανε δίπλα στο σκάφος, έβγαζαν το κεφάλι τους απ’ το νερό και μας κοιτούσαν με περιέργεια.. κι εμείς, σαν μικρά παιδιά, γελούσαμε και δείχναμε με ενθουσιασμό, μη μπορώντας να πιστέψουμε την ομορφιά της στιγμής. Ήταν ένα σημάδι, σχεδόν συμβολικό· σαν να ήρθε η ίδια η φύση να ευχηθεί στην κόρη μας καλοτάξιδη ζωή.
Αράξαμε σε έναν μικρό κόλπο, σχεδόν κρυφό, μακριά από όλους και όλα. Βουτιές, χαμόγελα, κουβέντες κάτω απ’ τον ήλιο. Οι φίλοι μας, οι άνθρωποί μας, δίπλα μας. Το βλέμμα μου και το βλέμμα της Ιλάειρας συναντήθηκαν και χωρίς λόγια είπαμε το ίδιο πράγμα: “Αυτές είναι οι στιγμές που αξίζει να ζεις”», έγραψε ο Μαυρίκιος Μαυρικίου στη λεζάντα της ανάρτησής του.
