Η Ειρήνη Μουρτζούκου, κρατούμενη στις φυλακές Κορυδαλλού, αντιμετωπίζει κατηγορίες για τη δολοφονία τριών παιδιών, ενώ ισχυρίζεται ότι έχει κενά μνήμης σχετικά με τις πράξεις της.
Στο απολογητικό της υπόμνημα, επικαλείται ψυχιατρικά προβλήματα και υπονοεί την ύπαρξη ενός τρίτου ατόμου που διαδραμάτισε ρόλο στην υπόθεση, χωρίς να το κατονομάζει.
Η ίδια υποστηρίζει ότι ο θάνατος του Παναγιωτάκη, ενός 15μηνου αγοριού, δεν ταιριάζει στο μοτίβο των δολοφονιών των άλλων θυμάτων, τα οποία ήταν κορίτσια μικρότερης ηλικίας.
Επιπλέον, η Μουρτζούκου κατηγορεί τη μητέρα του Παναγιωτάκη και αναφέρεται σε περιστατικά που αφορούν την 17χρονη φίλη της, προσπαθώντας να αποδείξει αθωότητα για τις κατηγορίες απόπειρας ανθρωποκτονίας.
Πιο αναλυτικά
Τη στιγμή που η Ειρήνη Μουρτζούκου παραμένει για δεύτερο 24ωρο σε κελί της VIP πτέρυγας των φυλακών Κορυδαλλού, οι αρχές επικεντρώνονται στην ολοκλήρωση των πορισμάτων για τα αίτια θανάτου του Παναγιωτάκη, ώστε να ριχτεί φως στο τρόπο θανάτου και αυτού του αδικοχαμένου παιδιού.
Η 25χρονη Ειρήνη Μουρτζούκου, παρουσιάζει κενά -στο απολογητικό της υπόμνημα – καθώς όπως ισχύρίζεται δεν θυμάται με ποιον ακριβώς τρόπο σκότωσε τα παιδιά – Ούτε το δεύτερο κοριτσάκι της που ομολόγησε ότι σκότωσε μέσα στο Νοσοκομείο Παίδων.
«Ήμασταν στο Νοσοκομείο και μάλιστα δεν ήμασταν καν μόνοι μας στο δωμάτιο. Δεν ξέρω πώς το έκανα, αλλά το έκανα… Είναι λες και για δευτερόλεπτα δεν σκέφτομαι, δεν καταλαβαίνω τι συμβαίνει και μόλις συνειδητοποιώ τι γίνεται, το κακό έχει γίνει. Δεν θυμάμαι σε κανένα παιδί από τα τρία τι έκανα και με ποιον τρόπο δηλαδή σταματούσα την αναπνοή τους».
Παράλληλα, η καθ΄ομολογίαν παιδοκτόνος, επιχειρεί να στρέψει την υπερασπιστική της επιχειρηματολογία στα ψυχιατρικά της προβλήματα ισχυρίζεται ότι ο Παναγιωτάκης ήταν το παιδί που της έδωσε τη δύναμη να ζήσει και να ξεπεράσει τα ψυχολογικά της προβλήματα: «Ο Παναγιωτάκης μου έδωσε την δύναμη να ξεπεράσω τα “σκοτάδια” (ψυχιατρικά / ψυχωτικά / σωματικά και όχι μόνο) προβλήματά μου. Με έκανε να βρω την δύναμη να κάνω και πάλι όνειρα…».
Μάλιστα, όπως αναφέρει η ίδια, μετά τον θάνατο του Παναγιωτάκη, η μητέρα του Πόπη τη φιλοξενούσε κρυφά στο σπίτι της: «Από την ημέρα θανάτου του Παναγιώτη (5/8/2024) έως και τον μήνα Ιούνιο του έτους 2025 με φιλοξενούσε, κρυφά, στην οικία της στην Αμαλιάδα, γεγονός ασφαλώς μη συμβατό με την, παρουσιαζόμενη δημοσίως, εικόνα της εξοργισμένης (δήθεν) μητέρας».
Οι αιχμές για «τρίτο πρόσωπο»
Η Ειρήνη Μουρτζούκου ισχυρίζεται επιπλέον ότι βρίσκεται στη διάθεση των αρχών για πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, προκειμένου «να μην μείνει το παραμικρό σημείο της τραγικής αυτής ιστορίας στο σκοτάδι».
Η πιο σοβαρή αιχμή του υπομνήματος είναι ότι «καταλυτικό ρόλο» στην υπόθεση παίζει τρίτο πρόσωπο, το οποίο προς το παρόν δεν κατονομάζει: «Καταλυτικό ρόλο έχει διαδραματίσει και άλλος-η άνθρωπος, το όνομα του οποίου θα αποκαλύψω μόνο στις αρμόδιες Εισαγγελικές / Ανακριτικές Αρχές […] αφού δέχομαι συνεχείς και έντονες απειλές για την ζωή μου και την σωματική μου ακεραιότητα».
Στο 19σέλιδο υπόμνημα που κατέθεσε, η ίδια προχωρά σε ανατριχιαστικούς ισχυρισμούς τόσο για τους θανάτους των βρεφών όσο και για την υπόθεση του μικρού Παναγιωτάκη. Όπως υποστηρίζει, στην περίπτωση του 15μηνου αγοριού «υπάρχει διαφορετικό μοτίβο» σε σχέση με τα άλλα τέσσερα περιστατικά, σημειώνοντας ότι «ο Παναγιωτάκης ήταν αγόρι, ενώ τα υπόλοιπα θύματα ήταν κορίτσια μικρότερης ηλικίας».
Το απολογητικό υπόμνημα
Στο απολογητικό της υπόμνημα η 25χρονη μίλησε κυνικά για «μοτίβο δολοφονιών» και υποστήριξε ότι σκότωνε κορίτσια και όχι αγόρια, και μάλιστα μικρότερα σε ηλικία από τον Παναγιωτάκη.
Η ίδια ωστόσο είχε ομολογήσει τη δολοφονία της αδελφής της που ήταν 1,5 έτους.
«Αληθών στο σύνολό τους των πραγματικών περιστατικών των θανάτων των υπολοίπων παιδιών (ακόμα και εάν ήθελε κάποιος να υποθέσει πως ευθύνομαι εγώ με πρόθεση για τους θανάτους αυτούς), είναι αναμφίβολο πως ο Παναγιωτάκης ‘δεν ταιριάζει στο μοτίβο των δολοφονιών’. Πράγματι, τα βρέφη ήταν ηλικίας έως έξι μηνών, ενώ ο Παναγιωτάκης ήταν μεγάλο παιδί, ηλικίας δεκαπέντε μηνών, τα βρέφη ήταν κορίτσια, ενώ ο Παναγιωτάκης ήταν αγόρι».
Ως υπαίτια για τον θάνατο του μικρού Παναγιώτη έδειξε την μητέρα του, Πόπη. Τη γυναίκα που δήλωνε μέχρι και την τελευταία στιγμή ότι λάτρευε και όταν την άγγιζε στο χέρι, όπως έλεγε στο Ανθρωποκτονιών, έδιωχνε από μέσα της τους δαίμονες.
Σε άλλο σημείο του υπομνήματός της, αναφερόμενη στο μωρό της Κατερίνας, λέει:
«Ασφαλώς την ημέρα του θανάτου του βρέφους (4/2/2021) δεν απουσίαζε από το σπίτι της για εργασία (ως δημοσίως διατείνεται), αλλά για ολιγόωρη ‘νυχτερινή έξοδο’ με τον (τότε) σύντροφό της, η οποία στην συνέχεια μετεβλήθη σε ολονύκτια απουσία (στην πορεία της έρευνας θα θέσω υπόψιν σας περισσότερα στοιχεία). Και όλα αυτά την στιγμή που υποστηρίζει πως δεν εγκατέλειπε το παιδί της, παρά μόνο για ολιγόλεπτες απουσίες».
Για την 17χρονη τότε φίλη της, για την οποία κατηγορείται για απόπειρα ανθρωποκτονίας, αναφέρει:
«Υπό την προϋπόθεση πως το καταγγελλόμενο συμβάν είχε ψήγματα έστω αληθείας, η καταγγέλλουσα θα είχε διακόψει τις σχέσεις μας (γεγονός που ουδέποτε έλαβε χώρα, ακόμα και κατά την κατάθεσή της), και θα είχε σπεύσει να το καταγγείλει στις Αρχές, ώστε να μην κινδυνεύει. Είναι παντελώς αδύνατον να επιχειρεί κάποιος να δολοφονήσει έτερο άνθρωπο και ο τελευταίος να συνεχίζει να έχει ερωτική σχέση μαζί του».
Συνοπτικά
- Η Ειρήνη Μουρτζούκου, κατηγορούμενη για τη δολοφονία τριών παιδιών, ισχυρίζεται ότι έχει κενά μνήμης και ψυχιατρικά προβλήματα.
- Υπονοεί την ύπαρξη τρίτου ατόμου που έπαιξε ρόλο στην υπόθεση, χωρίς να το κατονομάζει, και κατηγορεί τη μητέρα του Παναγιωτάκη.
- Υποστηρίζει ότι ο θάνατος του Παναγιωτάκη δεν ταιριάζει στο μοτίβο των δολοφονιών, καθώς ήταν το μόνο αγόρι μεταξύ των θυμάτων.
- Αναφέρει ότι το παιδί αυτό της έδωσε δύναμη να ξεπεράσει τα ψυχολογικά της προβλήματα και ότι φιλοξενήθηκε από τη μητέρα του μετά τον θάνατό του.
