Η Βικτόρια Χίσλοπ, καλεσμένη στην εκπομπή EQ του Action 24, μίλησε ανοιχτά για την προσωπική της εμπειρία με τον καρκίνο του μαστού, τονίζοντας τη σημασία των προληπτικών εξετάσεων και την ανάγκη να αντλεί κανείς δύναμη από τις δυσκολίες. Ανέφερε πως η ασθένεια ήταν στο οικογενειακό της DNA, αλλά η έγκαιρη διάγνωση της έδωσε ελπίδα και δύναμη. Αναφέρθηκε επίσης στη σχέση της με τον σύζυγό της, την αγάπη της για την Ελλάδα, και την απονομή της ελληνικής υπηκοότητας, εκφράζοντας την απογοήτευσή της για το Brexit και την αίσθηση της ευρωπαϊκής της ταυτότητας.
Πιο αναλυτικά
Το βράδυ της Δευτέρας 14 Ιουλίου, στην εκπομπή του Action 24, EQ, βρέθηκε ως καλεσμένη η Βικτόρια Χίσλοπ, η οποία προχώρησε σε μία σπάνια και πολύ προσωπική εξομολόγηση. Μίλησε για την μάχη που έδωσε για την υγεία της ενάντια στον καρκίνο του μαστού, αλλά και για την δύσκολη σχέση με τον πατέρα της.
Η εξομολόγηση της Βικτόρια Χίσλοπ στο EQ
«Ίσως φαίνεται περίεργο, αλλά ήταν αρκετά θετική εμπειρία. Ήμουν τυχερή, πάρα πολύ, γιατί το βρήκα πάρα πολύ νωρίς. Πήγαινα κάθε δύο χρόνια και έκανα εξετάσεις, όπως όλες οι γυναίκες στην Αγγλία, και το βρήκαν. Δεν ήταν έκπληξη για μένα, γιατί είχε και η μητέρα μου καρκίνο του μαστού και η ξαδέρφη μου. Ήταν στην οικογένεια, υπήρχε στο DNA. Ήταν ένα σοκ. Είναι δύσκολο να το περιγράψω. Φοβόμουν, γιατί στην αρχή όταν έχεις τη διάγνωση, για λίγες εβδομάδες δεν ξέρεις αν είναι μόνο στο στήθος ή παντού. Είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε προληπτικές εξετάσεις», είπε αρχικά για την διάγνωση με τον καρκίνο και πρόσθεσε:
«Το θετικό που κέρδισα ήταν το πώς μπορείς να είσαι δυνατή όταν σκέφτεσαι την καταστροφή. Είχα πιο πολύ θαυμασμό για τους γιατρούς, ένιωθα το πόσο σε αγαπάνε οι φίλοι σου… Οι φίλοι μου ήταν υπέροχη. Μετά ένιωσα τυχερή που επιβίωσα και νιώθω πιο δυνατή τώρα από πριν. Δεν μπορώ να το εξηγήσω με λέξεις. Δεν ξυπνάω κάθε μέρα και σκέφτομαι ότι είχα καρκίνο και ότι πρέπει να είμαι διαφορετική, το έχω αφήσει πίσω.
Θέλω να δώσω κουράγιο στις γυναίκες που έχουν την ίδια διάγνωση και σκέφτονται ότι είναι το τέλος της ζωής τους. Δεν είναι – είναι ένα εμπόδιο. Μπορεί να είναι κλισέ, αλλά από τις δυσκολίες γινόμαστε δυνατές. Μετά από κάτι δύσκολο, ανεβαίνουμε πιο ψηλά».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης μίλησε και για τον σύζυγό της, την γνωριμία τους και τον γάμο τους: «Συναντηθήκαμε 40 κάτι χρόνια πριν στη βιβλιοθήκη. Σπούδαζε κι εκείνος Φιλολογία. Δεν ήταν ακριβώς έρωτας με την πρώτη ματιά, αλλά είχαμε τόσα κοινά στοιχεία. Τώρα έχω μια άλλη αγάπη, που είναι η Ελλάδα και είμαι πάρα πολύ εδώ, ίσως 5 μήνες κάθε χρόνο κι εκείνος δουλεύει στο Λονδίνο και δεν έρχεται. Το μυστικό ενός γάμου είναι ότι ζούμε μακριά αυτή την περίοδο – εγώ είμαι στην Ελλάδα και αυτός στη Βρετανία και δεν βαριέμαι. Η απόσταση φρεσκάρει τον έρωτα».
Όσον αφορά στο γεγονός πως πήρε το επίθετο του συζύγου της, δήλωσε: «Όλοι το κάνουν αυτό. Είναι λίγο περίπλοκο να έχουν δύο επίθετα, δεν κρατάνε οι γυναίκες το δικό τους. Δεν αγαπούσα κιόλας το πρώτο μου όνομα πάρα πολύ. Δεν αγαπούσα τόσο πολύ τον πατέρα μου, γι’ αυτό ήταν σαν να ήμουν ελεύθερη το να έχω ένα νέο επίθετο».
«Μεγάλωσα με γυναίκες γιατί ο πατέρας μου δεν ήταν εκεί. Είχα μία αδερφή, η γιαγιά έμεινε μαζί μας, είχα τη μάνα μου, είχαμε γάτες που ήταν θηλυκές – ένα θηλυκό σπίτι. Αυτό ήταν το σπίτι για τα πρώτα 20 μου χρόνια. Δεν σκεφτόμουν αν μου έλειπε η πατρική φιγούρα, γιατί εκείνα τα χρόνια στη Βρετανία πήγα ακόμα και σε σχολείο θηλέων και είχαμε καθηγήτριες, πέρα από το μάθημα της Ιστορίας», επισήμανε ακόμη έπειτα.
Σε άλλο σημείο ανέφερε για την Ελλάδα: «Από την πρώτη μου επίσκεψη στην Ελλάδα αγάπησα το τοπίο, την ιστορία και σιγά σιγά, με τα 30–40 χρόνια που έχω έρθει πολλές φορές στη χώρα, αγαπάω και τη γλώσσα και τους ανθρώπους. Είναι μια αγάπη που έρχεται με τη γνώση. Και όταν αγαπήσεις κάτι πάρα πολύ, αγαπάς ίσως και τα λάθη. Αγαπάω την Ελλάδα για τα λάθη και για τα κακά και για τα καλά».
«Η πιο σημαντική στιγμή μου, μετά τη γέννηση των παιδιών μου, ήταν η απονομή ελληνικής υπηκοότητας. Ήταν η υπέροχη ημέρα όταν έλαβα την ελληνική υπηκοότητα. Παρ’ όλα αυτά, ήταν περίεργες οι στιγμές εκείνες γιατί είχαμε φύγει από την Ευρώπη, από την Αγγλία. Ένιωσα μία αποχώρηση, και εκείνη τη στιγμή ένιωσα τη σύνδεση. Με το Brexit φοβόμουν ότι δεν θα έχω δικαίωμα να ταξιδεύω στην Ελλάδα. Έκλαψα με το Brexit. Νιώθω πιο πολύ Ευρωπαία παρά Βρετανίδα. Πολλοί Βρετανοί έχουν καταλάβει ότι το Brexit δεν ήταν καλή ιδέα. Δυσκόλεψε η οικονομία και η ζωή», πρόσθεσε.