Μόλις έγινε γνωστή η σύλληψη της Ειρήνης Μουρτζούκου από έμπειρους αξιωματικούς του τμήματος Ανθρωποκτονιών, δημοσιογράφος του «φως στο Τούνελ» μετέβη στην Αμαλιάδα για να καταγράψει τις πρώτες αντιδράσεις των πρωταγωνιστών της τραγικής αυτής υπόθεσης.

Η μητέρα της Ειρήνης Μουρτζούκου πληροφορήθηκε από τη χθεσινή (11.07.2025) έκτακτη εκπομπή του Mega πως η κόρη της ομολόγησε τις τέσσερις δολοφονίες: των εγγονιών της, της άλλης της κόρης και του παιδιού μίας φίλης της. Η κάμερα της εκπομπής κατέγραψε καρέ καρέ την πρώτη της αντίδραση. Ξέσπασε σε κλάματα, αδυνατώντας να πιστέψει την αλήθεια.

«Δεν μπορώ να μιλήσω… Μπορεί να το πίστευα και να το έλεγα, αλλά ήλπιζα να κάνω λάθος. Έλεγα ότι ίσως όλα αυτά που ακούγονται να είναι ψέματα, αλλά τώρα…».

Όπως ανέφερε, μπορεί η δική της κατάθεση να είχε βαρύνουσα σημασία για την υπόθεση, αλλά δεν είχε άλλη επιλογή από το να πει την αλήθεια και να φτάσει στο σημείο ακόμα και να καταθέσει ασφαλιστικά μέτρα εναντίον της κόρης της.

«Τα έκανα όλα αυτά μήπως και ‘ξυπνήσει’ η Ειρήνη. Να την καλύψω; Πώς να το κάνω αυτό; Έβλεπα πως πέθαιναν παιδάκια πίσω της. Ήμουν παρούσα ακόμη και σε απόπειρα που είχε κάνει. Το παιδί της, τη Μαρία Φρειδερίκη, το έσωσα εγώ εδώ στο σπίτι, όταν ήταν περίπου 20 ημερών. Η Ειρήνη δεν φρόντιζε τα παιδιά της γιατί όλη μέρα γυρνούσε. Εμείς τα προσέχαμε. Μία ημέρα, του Σταυρού, θέλαμε να πάμε να ανάψουμε ένα κερί και της είπαμε ότι δεν θα έρθει μαζί μας, να μείνει να προσέχει το παιδί. Στην αρχή αντέδρασε, αλλά τελικά την πείσαμε».

Όπως λέει η μητέρα της 25χρονης:

«Δεν είχε περάσει ούτε μισή ώρα όταν χρειάστηκα να πάρω κάτι του παιδιού και ανέβηκα ξανά στο σπίτι. Την βρίσκω μπροστά στον νεροχύτη με το παιδί ημιλιπόθυμο στην αγκαλιά της. Τα χεράκια και το στόμα του είχαν αρχίσει να μελανιάζουν. Πήγαινε να του ρίξει νερό στο πρόσωπο. Τη ρώτησα ‘τι κάνεις;’ και μου απάντησε ‘τίποτα, το παιδί έχει μάτι’. Πήρα το παιδί στα χέρια μου, το πρόσωπό του ήταν μελανό, δεν είχε οξυγόνο. Της φώναξα να καλέσει αμέσως ασθενοφόρο. Του έκανα μαλάξεις μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο και κατάφερα να το επαναφέρω. Την ρώτησα αν του είχε κάνει κάτι και μου απάντησε ότι δεν ήμουν καλά…».

Όπως αναφέρει, όταν σκεφτόταν όλους τους θανάτους των παιδιών, άρχισε να υποψιάζεται ότι πίσω από αυτούς μπορεί να βρισκόταν η κόρη της.

«Δεν ήθελα όμως, ως μάνα, να το πιστέψω. Έλεγα πως τουλάχιστον τα δικά της παιδιά δεν θα τα είχε πειράξει. Στον Παναγιώτη συγκεκριμένα της είπα αν έχει καταλάβει ότι είναι πίσω από τους θανάτους πέντε παιδιών, γιατί αυτό για μένα ήταν το τελειωτικό. Με έπαιρνε τηλέφωνο πάντα αφού είχαν πεθάνει τα παιδιά. Μάλλον για να της δώσω στήριξη ή για να της πω τι να κάνει. Όπως μου έλεγε, πίστευε πως τα παιδιά δεν ήταν πεθαμένα. Το μωρό της Κατερίνας, για παράδειγμα, το είδα εγώ και της είπα ότι ήταν νεκρό».

«Εξαιτίας της έχασα το παιδί μου, τα εγγόνια μου»

Προσθέτει ότι η κόρη της ήταν απολύτως λογική και ήξερε πολύ καλά τι έκανε.

«Έπαιζε επικίνδυνα και με την άλλη κόρη μου, τη Γωγώ. Της έβαζε μαξιλάρια στο κεφάλι όταν ήταν 4 – 5 χρονών. Το πιο άσχημο για μένα ήταν όταν έμαθε ότι ήμουν έγκυος στον μικρό μου, τον Αντρέα, και με χτύπησε. Μετά την ομολογία της, δεν θέλω… μου βγαίνει θυμός. Ακόμα και στα δικαστήρια που θα είμαστε στον ίδιο χώρο, δεν πρόκειται να την πλησιάσω. Μπορεί να είναι παιδί μου, αλλά εξαιτίας της έχασα το άλλο μου παιδί, τα εγγόνια μου, τον πατέρα μου από τη στεναχώρια και κόντεψα να χάσω και την αδερφή μου. Σε ποιον να τα καταλογίσω όλα αυτά; Πώς να τα αντέξω; Είμαι αναίσθητη όπως λένε; Ας με λένε… Κάπως πρέπει να σταθώ όρθια».