“Πάντα ήμουν θετική κι έβλεπα μισογεμάτο το ποτήρι”, τονίζει η Γεωργία Καλτσή στην αρχή της εξομολόγησής της στη Λιλή Πυράκη και στο podcast “Restart”, για να αναφέρει στη συνέχεια πως έτσι έχει μάθει να συμπεριφέρεται από την οικογένειά της.

Η Γεωργία Καλτσή, Παραολυμπιονίκης της ξιφασκίας, motivational speaker, εκπαιδεύτρια και ακτιβίστρια, δεν κοιτάζει τις “ταμπέλες”. “Όταν ξύπνησα μετά το κώμα που βρέθηκα μετά το τροχαίο, μου το ανακοίνωσαν. Αλλά δεν κώλωσα. Γιατί είχα ένα καλό παράδειγμα. Οπότε ό,τι και να μου λέγανε πέρναγε παγερά αδιάφορο. Κι όποιοι προσπαθούσαν να με βάλουν στη θέση ενός “ανάπηρου της Ελλάδας”, που είναι πολύ λάθος όλη η εικόνα που έχουμε, εγώ δεν έμπαινα.

Εκεί άρχισα να “τα παίρνω” και “να τα δίνω πίσω”. Οπότε δεν άφησα κανέναν να με βάλει στη θέση της αναπηρίας. Γιατί το να είσαι ανάπηρος στην Ελλάδα, υπάρχει μια εικόνα… Να είναι κάποιος από πίσω σου να σε σπρώχνει και να σε μεταφέρει. Εγώ είμαι πλήρως αυτόνομη και η αναπηρία στην πραγματικότητα είναι η κατάσταση που ζούμε έξω στην κοινωνία.

Δηλαδή το πρόβλημα είναι ότι η κοινωνία δεν έχει ράμπες. Αναπηρία είναι η κατάσταση που βιώνω καθημερινά στην Ελλάδα, επειδή δεν υπάρχει πρόσβαση. Στα 10 χρόνια που είμαι στο αμαξίδιο έχουν γίνει αλλαγές. Αλλά έχουμε ακόμα μέλλον σε αυτό… Δεν είναι εύκολο αυτό που βιώνω, είμαι απλά θετική”, είπε.

“Χαίρομαι να είμαι θετικό πρότυπο”

Με την στάση της, η Γεωργία Καλτσή προσπαθεί να δίνει παράδειγμα σε όλους. “Μακάρι να είμαι πρότυπο, εγώ χαίρομαι να είμαι ένα θετικό και καλό πρότυπο για ανθρώπους εκεί έξω, με και χωρίς αναπηρία. Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημά μας θεωρώ στις μέρες μας… Ότι όλοι, μα όλοι οι άνθρωποι, αντί να ζήσουν ελεύθεροι τη δική τους ζωή, να ζήσουν αυτό που θέλουν, να προσπαθήσουν για αυτά που θέλουν…

Όλοι προσπαθούν να τσαλακωθούν, να μπουν σε ένα κουτάκι, σε ένα ωραίο προφίλ, σε μια φωτογραφία, σε κάτι για να είναι ευρέως αρεστοί. Γιατί να τα έχεις με όλους καλά, αυτό είναι πρόβλημα. Τι σε νοιάζει.

Εμένα όταν με κοιτάνε, ας πούμε, απλά τους χαιρετάω. Τους φαίνεται περίεργο που βγαίνω μόνη μου από το αυτοκίνητο που οδηγάω, που είναι μεγάλο αυτοκίνητο. Τους φαίνεται περίεργο ότι είμαι νέα κοπέλα… Που μπορεί να είμαι περιποιημένη κοπέλα. Φαίνεται περίεργο που βγαίνω και διασκεδάζω και είμαι σε φάση why not. Με συγχαίρουν που πάω μόνη μου στην τουαλέτα… τρομερό”, ανέφερε.

Η Γεωργία Καλτσή μίλησε για το δικό της restart: “Η αλήθεια είναι το restart το πραγματικό ήταν όντως όταν έγινε το τροχαίο γιατί πέθανα ήρθα, πέθανα ήρθα. Οπότε πραγματικό restart εκεί πέρα. Αλλά και μια πραγματικότητα που είχα να αντιμετωπίσω ήταν διαφορετική. Γιατί ενώ εγώ δεν με έβλεπα διαφορετική ξαφνικά επειδή έκατσα, μου μιλάγανε διαφορετικά, μου συμπεριφερόντουσαν διαφορετικά. Και ήμουν σε φάση “για ποιο λόγο;”

Εγώ είμαι το ίδιο άτομο. Πίστευαν πως θα αλλάξω το τι θέλω να κάνω. Εγώ απλά προσπάθησα να προσαρμόσω το πριν με το τώρα. Με τα δεδομένα της ρόδας. Πήγα κι έκανα έναν μαραθώνιο. Αλλά συνέχισα να κάνω καταδύσεις, συνέχισα να παίζω μπάσκετ που έπαιζα από μικρή. Δεν μπορούσα να κάνω ποδήλατο, κάνω χειρήλατο. Υπάρχουν άλλα πράγματα που αν τα ψάξεις… Πηγαίνουμε στα νοσοκομεία και βλέπουμε νέα περιστατικά. Για να τους δείξουμε ότι υπάρχει και καλή εκδοχή της αναπηρίας”, συμπλήρωσε.