Ο Χρήστος Μάστορας, σε συνέντευξή του στην εκπομπή Prime time του ΣΚΑΪ, μίλησε για την εμπειρία του να υποδυθεί τον Στέλιο Καζαντζίδη στην ταινία «Υπάρχω».
Αρχικά ξαφνιάστηκε από την πρόταση, δεδομένων των pop και rock καταβολών του, αλλά την αποδέχθηκε ως τεράστια τιμή.
Κατά την προετοιμασία του, δεν εστίασε μόνο στη φωνητική μίμηση, αλλά προσπάθησε να ενσωματώσει την προσωπικότητα του Καζαντζίδη σε κάθε του διάδραση, κάτι που, όπως είπε, άλλαξε τη μοριακή του σύσταση.
Ο Μάστορας παρατήρησε ότι η ταινία βοήθησε στη γνωριμία της νεότερης γενιάς με τον Καζαντζίδη και γεφύρωσε το χάσμα των γενεών, ενώ θαυμάζει την αποφασιστικότητα και τη σιγουριά που χαρακτήριζαν τον μεγάλο λαϊκό τραγουδιστή.
Πιο αναλυτικά
Ο Χρήστος Μάστορας μίλησε στην εκπομπή Prime time του ΣΚΑΪ, όπου είχε αφιερωματικό επεισόδιο για τον Στέλιο Καζαντζίδη, αποκαλύπτοντας διάφορες πτυχές της ζωής του και της πορείας του στο τραγούδι.
Ο τραγουδιστής λοιπόν, αποκάλυψε την πρώτη σκέψη που είχε όταν του έγινε η πρόταση να τον υποδυθεί στην ταινία «Υπάρχω», ενώ εξομολογήθηκε τα συναισθήματά του.
Όσα είπε ο Χρήστος Μάστορας για την ταινία του Καζαντζίδη
«Όταν μου πρωτοέγινε η πρόταση να υποδυθώ τον Στέλιο Καζαντζίδη στην ταινία “Υπάρχω” απόρησα, νομίζω όπως και όλη η Ελλάδα. Εγώ, ένας τραγουδιστής με pop καταβολές κυρίως και ροκ, να υποδυθώ τον μεγαλύτερο ίσως Έλληνα λαϊκό τραγουδιστή. Απόρησα πώς κάποιος μπορεί να έχει αυτό το όραμα, να έχει σκεφτεί κάτι τέτοιο. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορείς να πεις όχι και να απορρίψεις αμέσως μια τόσο μεγάλη και σπουδαία πρόταση, γιατί ήταν τεράστια τιμή μου να το κάνω. Μεσολάβησε ένας χρόνος μέχρι τα γυρίσματα και σ’ αυτόν τον χρόνο δεν προσπάθησα απλά να μιμηθώ τη φωνή του ή να έρθω κοντά του τραγουδιστικά, αλλά κουβαλούσα την προσωπικότητά του σε κάθε μου διάδραση με τον κόσμο, σε κάθε μου προσωπική στιγμή. Μπορώ να πω ότι έχει αλλάξει η μοριακή μου σύσταση. Ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι πια κομμάτι της ψυχής μου», αποκάλυψε ο Χρήστος Μάστορας.
Και συμπλήρωσε: «Είδα από ιστορίες που ανέβαζαν στα social media άνθρωποι ότι αυτή η ταινία έγινε η αφορμή η νεότερη γενιά να μάθει τον Στέλιο Καζαντζίδη και μάλιστα να γεφυρωθεί το χάσμα των γενεών. Έβλεπα οικογένειες να πηγαίνουν στο σινεμά αποτελούμενες από τον παππού, τον μπαμπά, τη μαμά και τα παιδιά. Όλη η οικογένεια κατά κάποιον τρόπο ήρθε πιο κοντά μέσα από αυτή την ταινία».
«Αυτό που εντόπισα μελετώντας τον χαρακτήρα του είναι το πόση αβεβαιότητα έχω εγώ σαν άνθρωπος και πόσο εξωτερικό διάλογο κουβαλάω μέσα μου και αυτοαναιρούμαι διαρκώς, και πόσο εκείνος είχε αυτή την τόλμη, την αποφασιστικότητα και τη σιγουριά για κάθε λέξη που έβγαινε από το στόμα του. Αυτό το θαυμάζω και στην προσπάθειά μου να μπω στα παπούτσια του προσπάθησα να το κάνω δικό μου. Ειλικρινά, πολλές φορές είπα “Μακάρι να ήμουν λίγο παραπάνω σαν αυτόν τον τύπο”», ολοκλήρωσε ο Χρήστος Μάστορας,
