Η Έλενα Τοπαλίδου σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό Secret, μίλησε για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε τον τελευταίο χρόνο, οι οποίες την οδήγησαν σε μια ριζική αλλαγή στη ζωή της.
Μετά τον θάνατο του πατέρα της, ένιωσε αποξενωμένη από την καθημερινότητά της και αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, αφήνοντας πίσω την Αθήνα.
Η Τοπαλίδου περιγράφει την απόφασή της ως αναγκαία και απελευθερωτική, τονίζοντας ότι έχει βρει έναν νέο εαυτό που είναι έτοιμος να ζήσει και να αποδεχτεί τη ζωή.
Πιο αναλυτικά
Η Έλενα Τοπαλίδου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Secret και στη Σάσα Σταμάτη, κατά την οποία μίλησε για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε την χρονιά που πέρασε, οι οποίες την οδήγησαν στην απόφαση να αλλάξει ζωή και να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, ανακοινώνοντας το μεγάλο βήμα που έκανε.
Η εξομολόγηση της Έλενας Τοπαλίδου
«Φέτος ένιωσα ότι είμαι ξένη στην ίδια μου τη ζωή. Επειδή συνέβησαν κάποια πράγματα στην προσωπική μου ζωή και σε σχέση με τον θάνατο του πατέρα μου. Ξενοποιήθηκα από τα δεδομένα που ήξερα. Είναι σαν να είμαι ένας πρόσφυγας από τη ζωή μου. Και στη Θεσσαλονίκη λίγο προσφυγικά ήρθα με έναν τρόπο. Γιατί δεν θα είχα έρθει για την παράσταση, αν δεν είχαν αλλάξει οι συνθήκες της ζωής μου», ανέφερε και εξήγησε πως από το Πάσχα έχει μετακομίσει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη, αφήνοντας πίσω της τη ζωή στην Αθήνα.
«Σηκώθηκα και έφυγα από την Αθήνα. Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που την ξέρω και την αγαπώ, αλλά τα υπόλοιπα είναι όλα ξένα. Μένω σε ένα σπίτι που είναι μόνο 5 μέτρα, μακρόστενο. Έχει μόνο ένα κρεβάτι. Μπαίνω μόνο εγώ, οι σκέψεις μου δεν χωράνε, μένουν έξω», εξήγησε.
Όταν ρωτήθηκε αν είχε ανάγκη να φύγει, απάντησε δίχως πολύ σκέψη: «Ναι, έφυγα γιατί το είχα τεράστια ανάγκη. Ήταν σοβαρή επιλογή μου. Δεν είμαι μια κατατρεγμένη που αναγκάστηκε να εκδιωχθεί, όπως οι πρόσφυγες. Αλλά επέλεξα να εκδιωχθώ εγώ η ίδια από τη ζωή μου. Εγώ με έδιωξα» και τόνισε πως η απόφαση αυτή: «Με έχει δικαιώσει πλουσιοπάροχα».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, όταν ρωτήθηκε αν έχει βρει την «Ιθάκη» της, δήλωσε: «Έχω βρει κάτι, που δεν ξέρω αν είναι ο πραγματικός μου εαυτός, αλλά είναι έντονο, τρομερά επιβιώσιμο, ετοιμοπόλεμο και τελείως στραμμένο προς τη ζωή. Να αποδεχτώ το γεγονός ότι σε αυτή τη γη ήρθαμε για να ζήσουμε και όχι να αυτοκαταστραφούμε. Εγώ αυτοκαταστράφηκα για πολλά χρόνια, για διάφορους λόγους. Δεν μπορούσα να βγάλω εις πέρας την ύπαρξή μου στην καθημερινότητα. Αλλά αυτό τώρα έχω καταφέρει πια να το συνδυάσω με έναν τρόπο αρκετά αποκαλυπτικό. Ο εαυτός μου αποκαλύπτεται και με σοκάρει κάθε στιγμή».