Στην εκπομπή Breakfast@Star, ο Ετεοκλής Παύλου και η Ελένη Χατζίδου σχολίασαν τη συγκλονιστική εξομολόγηση της Ζενεβιέβ Μαζαρί για την απώλεια της μητέρας της από καρκίνο. Ο Παύλου εξέφρασε την έντονη συγκίνηση του, αναφέροντας ότι τα λόγια της Μαζαρί τον “ταρακούνησαν συθέμελα”, ιδιαίτερα η φράση της για τον πόνο που υπέστη η μητέρα της.
Η Χατζίδου, από την πλευρά της, μοιράστηκε την προσωπική της εμπειρία με την απώλεια της θείας της, επισημαίνοντας την αδυναμία που νιώθει κάποιος μπροστά σε μια τέτοια κατάσταση. Η Μαζαρί περιέγραψε τον πόνο και την οργή που ένιωσε βλέποντας τη μητέρα της να υποφέρει, αναφερόμενη στην αδυναμία να αποχαιρετήσει τον άνθρωπό της όπως θα ήθελε.
Πιο αναλυτικά
Στην έναρξη του σημερινού (4/7) Breakfast@Star στο Star, η Ελένη Χατζίδου και ο Ετεοκλής Παύλου σχολίασαν την εξομολογητική συνέντευξη που παραχώρησε η Ζενεβιέβ Μαζαρί στο podcast της Λιλής Πυράκη, όπου μίλησε ανοιχτά για την απώλεια της μαμάς της.
Όσα είπαν η Ελένη Χατζίδου και ο Ετεοκλής Παύλου
Τον λόγο πήρε πρώτος ο Ετεοκλής Παύλου, ο οποίος ανέφερε ότι τον συγκλόνισαν τα όσα άκουσε: «Με συγκλόνισε, δεν το έχω ξαναακούσει. Με ταρακούνησε συθέμελα αυτή η ατάκα: “πως τόλμησες, καρκίνε, να πονέσεις τη μητέρα μου;”».
Στη συνέχεια, η Ελένη Χατζίδου είπε ότι έχει βιώσει τον ίδιο πόνο με τη θεία της. «Χειρότερη ανημποριά δεν υπάρχει. Να τα βάλεις με ποιον, που κάνει κακό στον άνθρωπό σου; Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Μένεις απλά και κοιτάς το τέλος. Το έχω ζήσει με τη θεία μου. Είχε και εκείνη καρκίνο. Δεν υπάρχει χειρότερο από το να βλέπεις τον άνθρωπό σου, που ήταν όλο ζωντάνια, να λιώνει. Μόνο η ψυχούλα της το ξέρει».
Τι είπε η Ζενεβιέβ Μαζαρί
«Η απώλεια της μαμάς μου με “γονάτισε”. Ναι, αλλά φαντάζομαι ότι ήταν κάτι πολύ φυσιολογικό. Δεν μπορώ να φανταστώ άνθρωπος να χάνει… και με το τρόπο που έχασα εγώ τη μαμά μου. Γιατί ο καρκίνος είναι -και θα το πω- είναι σκληρή και κακιά αρρώστια. Δεν σε αφήνει να χαιρετήσεις ωραία τον άνθρωπό σου. Αυτό ήταν το μεγάλο πρόβλημα στο τελευταίο διάστημα της μαμάς μου το γεγονός ότι δεν είχαμε καθόλου επικοινωνία, γιατί ήταν σε λήθαργο, σχεδόν για ένα μήνα πριν φύγει. Με διέλυσε», είπε αρχικά.
«Και ο πόνος, τον πόνο που πέρναγε, ήμουν ασύλληπτα θυμωμένη ότι υπάρχει κάτι που πονάει τη μητέρα μου. Δεν μπορώ να το συγχωρήσω. Δηλαδή πραγματικά έχω ακόμα θυμό. Στο “ρε φίλε, αλήθεια τώρα, πονάς τη μάνα μου;”. Δηλαδή ήθελα πραγματικά να βαρέσω κάποιον. Αλήθεια. Πώς τόλμησες να πονέσεις αυτόν τον άνθρωπο; Αυτό ήταν που με διέλυσε. Αλλά σηκώθηκα. Πάλι βρήκα τη δύναμη μέσα μου και είπα “όχι, πάμε”», ανέφερε στη συνέχεια –διαβάστε εδώ τη συνέχεια της εξομολογητικής συνέντευξής της.