Με ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Α. Παπανδρέου απαντά στην τοποθέτηση της Άνγκελα Μέρκελ για την ελληνική κρίση, επισημαίνοντας ότι η πρώην καγκελάριος «είπε 3,5 αλήθειες, που οδηγούν σε τρία σημαντικά συμπεράσματα».

Όπως ανέφερε ο κ. Παπανδρέου, το πρώτο δίδαγμα από την κρίση είναι ότι «η Ευρώπη πιάστηκε απροετοίμαστη και δεν κατάλαβε τη φύση της κρίσης». Όπως σημείωσε, η ελληνική κρίση δεν οφειλόταν μόνο σε υπερβολικό δανεισμό ή δαπάνες, αλλά ήταν «μια κρίση διακυβέρνησης – με αδύναμους θεσμούς, έλλειψη διαφάνειας και σοβαρά ελλείμματα δημοκρατίας». Υπογράμμισε ότι οι πρακτικές πελατειακών δικτύων συνεχίζουν να υπάρχουν και σήμερα, «υπονομεύοντας την αξιοπιστία και το μέλλον της χώρας».

Επιπλέον, τόνισε ότι η ευρωπαϊκή ηγεσία αρχικά αντιμετώπισε την ελληνική κρίση ως «παράδειγμα προς τιμωρία» και πως «η εμπιστοσύνη των αγορών αποκαταστάθηκε μόνο μετά την αποφασιστική παρέμβαση του Μάριο Ντράγκι, ο οποίος δεσμεύτηκε ότι “θα κάνουμε ό,τι χρειαστεί”».

Στο δεύτερο δίδαγμα, όπως εξήγησε, η Ελλάδα «έγινε ο εύκολος αποδιοπομπαίος τράγος», ενώ η κρίση είχε βαθύτερες ρίζες. Όπως ανέφερε, η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε «περισσότερο χρόνο και πολιτική στήριξη, όχι νέα δάνεια», ώστε να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Παράλληλα, επισήμανε ότι η ευρωπαϊκή ηγεσία ήταν «εγκλωβισμένη στην περίφημη ρήτρα μη διάσωσης», ενώ η επιλογή συμμετοχής του ΔΝΤ ήταν «απόφαση της ίδιας της κ. Μέρκελ», καθώς «η Ευρώπη δεν διέθετε την τεχνογνωσία για την αντιμετώπιση αυτής της συστημικής κρίσης».

Ο ίδιος τόνισε ακόμη πως «η ενότητα αποτελεί τη δύναμη της Ευρώπης» και προειδοποίησε για τους κινδύνους του διχασμού.

Στο τρίτο και τελευταίο δίδαγμα, όπως ανέφερε ο κ. Παπανδρέου, οι σύγχρονες παγκόσμιες προκλήσεις – από την κλιματική κρίση και τις πανδημίες μέχρι τους πολέμους και τις ψηφιακές ολιγαρχίες – «απαιτούν συλλογική ευρωπαϊκή απάντηση». Τόνισε την ανάγκη για «πιο τολμηρή και συνεκτική δράση» σε τομείς όπως η άμυνα, η βιώσιμη ανάπτυξη, η παιδεία και η καινοτομία. Παράλληλα, υπογράμμισε τη σημασία των χρηματοδοτικών εργαλείων, «όπως τα ευρωομόλογα», τα οποία «το 2010 ήταν ταμπού, αλλά σήμερα αποτελούν αναγκαιότητα».

Καταλήγοντας, αναφέρει ότι «η αληθινή δύναμη της Ευρώπης βρίσκεται στην αλληλεγγύη», η οποία παραμένει «η ανεκπλήρωτη υπόσχεση της κοινής μας κρίσης».