Με την κατάθεση της μητέρας της Κυριακής Γρίβα συνεχίζεται η δίκη για την άγρια δολοφονία στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.

Η Δέσποινα Καλέα ξεκινώντας την κατάθεση της είπε: «Είμαι η μητέρας της Κυριακής Γρίβα που δολοφονήθηκε στο αστυνομικό τμήμα από τον πρώην σύντροφο της, αυτό το τέρας. Έτσι συστήνομαι από την πρώτη Απριλίου και μετά».

Στη συνέχεια προσκόμισε στο δικαστήριο φωτογραφίες με τον κατηγορούμενο, την κόρη της, την ίδια, από οικογενειακές στιγμές και συναντήσεις τους καθώς και ένα μήνυμα του που της ζητούσε συγνώμη.

«Αυτός εδώ είναι στην πραγματικότητα ο κύριος που βλέπετε απέναντι σας, αυτή εδώ είναι μια από τις πολλές συγγνώμες που έχει ζητήσει σε εμένα και το παιδί μου…Τα περισσότερα συγγνώμη και παρακαλώ να με συχωρέσεις είναι στο κινητό του παιδιού μου, το οποίο δεν έχουμε και για το οποίο ζητάμε άρση απορρήτου. Αυτή εδώ είναι μια φωτογραφία που θέλω να δώσω στα χέρια του δικηγόρου του ή στο Θανάση. Να δει που είναι; Τις αναγνωρίζεις τις φωτογραφίες; Βλέπεις που είναι;» είπε η μητέρα της Κυριακής, κοιτώνας στα μάτια των κατηγορουμένων ο οποίος παρέμεινε με σκυμμένο το κεφάλι.

Στη συνέχεια, η μητέρα της Κυριακής έδωσε στον κατηγορούμενο μια φωτογραφία για την κρατάει. Ηταν η φωτογραφία του μνήματος της Κυριακής. «Αυτό εδώ είναι ο τόπος που πηγαίνω κάθε φορά που νιώθω ανάγκη να αγκαλιάσω την κόρη μου.Εσείς θα δείτε τα παιδιά σας, θα τα πάρετε τηλέφωνο, θα τα αγκαλιάσετε, θα τα μυρίσετε, εγώ δεν μπορώ να το πάρω» είπε η μητέρα και απευθυνόμενη στην αστυνομικό που στεκόταν δίπλα της είπε «μη φοβάσαι εγώ δεν είμαι σαν αυτό το τέρας.Θέλω να γίνω η φωνή του παιδιού μου. Τη Δευτέρα γιορτάζει. Θέλω να της κάνω ένα δώρο, το ίδιο επιθυμώ να της κάνετε και εσείς. Αυτός ο άνθρωπος της στέρησε το δικαίωμα, να γιορτάζει, να χαίρεται, να την αγκαλιάζω…» πρόσθεσε η μητέρα της Κυριακής και απευθυνόμενη στον κατηγορούμενο είπε : «Το βλέπεις Θανάση; Εκεί είναι τώρα η θεραπεύτρια σου; Τις αναγνωρίζεις τις φωτογραφίες, ήσασταν μαζί. Δεν έκανε ρούπι από κοντά σού. Η μόνη που σε αγάπησε και εσύ δεν την αγάπησες στο ελάχιστο. Της το ανταπέδωσες με πέντε μαχαιριές.»

Η κυρία Καλέα στη συνέχεια εξήγησε ότι έμαθε τη δολοφονία του παιδιού της από την τηλεόραση. «Το έμαθα από την τηλεόραση. Με πήρε τηλέφωνο ο Σάκης (σ.σ. ο πρώην σύζυγος) . Πρώτη Απριλίου που σταμάτησε η ζωή μου, μόλις είχα γυρίσει από το σχολείο, άνοιξα την τηλεόραση και ξεκίνησα να κάνω τις δουλειές μου. Άκουσα ότι κάποιο έγκλημα έχει γίνει. Δεν είχαν πει ονόματα. Κατευθείαν με παίρνει ο πρώην άνδρας μου τηλέφωνο. Μου λέει είδες τι συμβαίνει; Και μου λέει έτσι έτσι. Έπεσα κάτω και ήρθε με μάζεψε ο άνδρας μου».

Πρόεδρος: Ποτέ είχατε μιλήσει τελευταία φορά;

Μάρτυρας: Την προηγούμενη ημέρα. Είχα πάει την Κυριακή πριν γίνει η δολοφονία. Την προηγούμενη Κυριακή κάναμε σχέδια, πως θα φτιάξουμε το σπίτι.

Πρόεδρος: Σας είχε πει σε αυτό το σπίτι θα έμενε μονής ;

Μάρτυρας: Ναι θα έμενε μόνη

Πρόεδρος: Την ρωτήσατε πως πήρε απόφαση; Τις σας είπε;

Μάρτυρας: Μου είπε δεν μπορώ άλλο, δεν αντέχω άλλο, θέλω να πατήσω στα πόδια μου, θέλω να ξεφύγω.

Πρόεδρος: Είχε κουραστεί; Τι την είχε κουράσει;

Μάρτυρας: Ναι. Και με τις δικές μου προτροπές. Της έλεγα τι θα γίνει πως θα πάει η κατάσταση.

Πρόεδρος: Τι βλέπατε σε αυτή τη σχέση; Βλέπουμε ένα συμπαθητικό αγόρι.

Μάρτυρας: Δεν είναι καθόλου συμπαθητικό αγόρι. Αυτό το πρόσωπο το βλέπετε συμπαθητικό;

Προέδρος: Συμπαθητικό θα το χαρακτήριζα. Μιλάμε σαν μην το γνωρίζουμε.

Συνήγορος μητέρας: Να αποκαλείτε τον κατηγορούμενο ως κατηγορούμενος ή με το όνομα του.

Πρόεδρος: Βλέπουμε ένα άτομο νεαρής ηλικίας, χωρίς γυαλιά. Φωτογραφίες από Χριστούγεννα δίπλα από χριστουγεννιάτικο δέντρο, είστε εσείς και άλλη κόρη και κατηγορούμενος. Και μια άλλη φωτογραφία η Κυριακή, η Αντωνία, ο κατηγορούμενο… δεν προμηνύουν τίποτα το νοσηρό, το άρρωστο, το ενοχλητικό, βλέπεις ανθρώπους νεαρής ηλικίας να χαίρονται.

Προσπαθούμε να καταλάβουμε πως αυτός ο άνθρωπος είναι ο ίδιος άνθρωπος; Πως έφτασε στο σημείο να σκοτώσει το παιδί σας; Ποτέ το αντιληφθήκατε; Από αρχή;

Συνήγορος μητέρας: Ζήτω διακοπή θέλω να υποβάλω αναφορά.

Πρόεδρος: Τι βλέπατε;

Μάρτυρας: Αυτό που φαίνεται δεν έχει σχέση με πραγματικότητα, πολλές φορές στις φωτογραφίες βγαίνουμε με ένα χαμόγελο ενώ η ψυχή μας είναι μαύρη. Οι φωτογραφίες είναι από διάφορες εκδηλώσεις που είχαμε παρευρεθεί μαζί με τα παιδιά μου τα άλλα. Αυτές οι συγκεντρώσεις γινόταν δύο φορές την εβδομάδα. Σε καμία περίπτωση δεν έδειχνε ότι ήταν ψυχιατρικά διαταραγμένος. Ήμουν πάντα κοντά και στα τρία μου τα παιδιά.

Όλες κάνουμε υποχωρήσεις για να έχουμε κοντά μας τα παιδιά μας, σαν φίλες και ειδικά τα κορίτσια μας.

Πρόεδρος: τι ξέρατε εσείς; Τι γνωρίζατε;

Μάρτυρας: Σε εμένα είχε εμπιστοσύνη. Ήμασταν φίλες στην ουσία, αυτό μου λείπε πιο πολύ, ότι μοιραζόμασταν τα πάντα.

Πρόεδρος: Τι ξέρατε;

Μάρτυρας: Είναι πολλά πράγματα. Ότι πέρναγε πολύ δύσκολα…

Το πρώτο εξάμηνο της σχέσης τους περπατούσαν στο δρόμο και στο δρόμο τους συνάντησε ένας συμμαθητής της Κυριακής. Της είπε τι κάνεις, πως τα πας. Αυτό δεν άρεσε στον Θανάση, στο δολοφόνο…

Πρόεδρος: Μην κάνουμε χαρακτηρισμούς.

Μητέρας: το τέρας που κάθετε πίσω μου. Οταν γύρισαν στο σπίτι της έδωσε δύο χαστούκια. Το θεώρησε κολακευτικό, με ζηλεύει, με αγαπάει, είσαι δικιά μου, θυμάμαι «είσαι δικιά μου και από μένα δεν πρόκειται να με πάρει κανένας, είσαι αποκλειστικά δικιά μου.Η κακοποίηση κλιμακώθηκε σταδιακά, ως αποτέλεσμα να μην έχει χρήματα, να της παίρνει τις κάρτες, μου στέρησε τη δυνατότατα να έχω παιδί μου στην αγκαλιά μου.

Πρόεδρος: Εκείνος εργαζόταν;

Μάρτυρας: Όχι πάντα εργαζόταν η Κυριακή.

Σκοπός του ήταν να πάρει χρήματα με οποιαδήποτε άλλο τρόπο, χωρίς να δουλέψει. Όπως επιδόματα, στο τέλος επιδίωκε να πάρει επίδομα αναπηρίας λόγω ψυχοπάθειας. Προσπαθούσε με κάθε τρόπο να βρει κάποιον, οποιοδήποτε ψυχίατρο να του γράψει ένα χαρτί για να πάρει επίδομα αναπηρίας.

Πρόεδρος: Έκανε κατάχρηση ουσιών;

Μάρτυρας: Για το αλκοόλ ναι, έπινε συχνά.

Πρόεδρος: Μπορεί να γινόταν και βίαιος;

Μάρτυρας: Ήταν μια μέρα όπως τις άλλες που συγκεντρωνόμασταν και κάναμε τραπέζια και εκεί ο κατηγορούμενος, έπινε. Μου έλεγε μαμά όταν πίνει, συμπεριφέρεται αλλοπρόσαλλα και με χτυπάει. Κάθε φορά που την ξυλοκοπούσε, αυτό συνέβαινε τουλάχιστον μία με μιάμιση φορά το μήνα.

Μην αφήνεις τη φωτογραφία, θέλω να την έχει κάδρο τη φωτογραφία εκεί που θα πας.

Εγώ μάθαινα για ξυλοδαρμό συνήθως με βιντεοκλήση. Κάθε φορά μετά έκανε δώρα, πεσκεσια, λαγούς κλπ πολλά παρακάλια και συγγνώμες. Τα ακούς όλα τα ‘χω; (Προς κατηγορούμενο).

Η μητέρα πάντως απαντώντας σε ερωτήσεις είπε ότι η εικόνα του κατηγορούμενου στο εδώλιο δεν έχει σχέση με την εικόνα που εκείνη γνωρίζει. «Τώρα είναι με μακρυμάνικα πουκάμισα που δεν φαίνονται οι σβαστικές και τα σατανιστικά σύμβολα που έχει στο σώμα του.Ξέρει πολύ καλά να ζητάει συγνώμη και να χειρίζεται τον κόσμο» ενώ ξέσπασε λέγοντας «Είναι κρίμα που δεν γνωρίσατε τον νινί μου, ο δρόμος της προς τον παράδεισο θα είναι πολύ φωτεινός… εύχομαι να καεί στην κόλαση με όλη μου την ψυχή, αμαρτία που το λέω, να μην βρεις τόπο να σταθείς. Αυτό που ζει το νινί μου, είναι στο παράδεισο και είναι ευτυχισμένη, σε περιμένει να σου δώσει μια ακόμα φορά το χέρι, μετάνιωσε για μια ακόμα φορά.»

Η αναφορά της προέδρου και η αντίδραση της συνηγόρου

Κατά τη διάρκεια της κατάθεσης της μητέρας, ο δικηγόρος της διαμαρτυρήθηκε έντονα για μια αναφορά της προέδρου.

Πρόεδρος: Το κράτος δεν μπορεί να προστατέψει αυτόν που δεν επιθυμείς την ποινική δίωξη του δράστη, που απλώς απασχολεί ένα αστυνομικό τμήμα που δεν θέλει αν προστατευθεί…

Δικηγόρος: μπορείτε να το ανακαλέσετε; Εγώ δεν μπορώ να συμμετάσχω σε μια τέτοια δίκη! Σας παρακαλώ ανακαλέσετε αυτή τη δήλωση σας! Αθωώνετε τους αστυνομικούς; Το κράτος δεν είστε εσείς. Είναι ατυχής η δήλωση. Δε θα ήθελα να θυματοποιηθεί περαιτέρω η εντολέας μου. Εάν έρθει

Πρόεδρος: Ξέρω πολύ καλά τα νομικά.

Συνήγορος: Θα τα πούμε στην επιθεώρηση!

Προέδρος: Η πρόεδρος έχει συμμετάσχει σε πολλές δίκες που αφορούν ενδοοικογενεική βία.

Συνήγορος: Είναι ντροπιαστική η δήλωση που έγινε.

Πρόεδρος: Να τους κατευθύνεται σωστά! Να μην επιφυλάσσονται κανενός γεγονότος για την προστασία τους.