Η Ηρώ Καριοφύλλη, δημοσιογράφος του Alpha, πάλεψε με τον καρκίνο για χρόνια, βιώνοντας χημειοθεραπείες και έντονους πόνους. Παρά την προσωπική της δοκιμασία, αντάλλαξε μηνύματα συμπαράστασης με συναδέλφους, όπως την Αντιγόνη Ανδρεάκη, που επίσης είχε αντιμετωπίσει την ασθένεια.
Στην τελευταία της επικοινωνία, η Ηρώ εξέφρασε τη στήριξή της στην Αντιγόνη, δηλώνοντας αισιοδοξία. Η Αντιγόνη, σε συγκινητική ανάρτησή της, αναφέρθηκε στη στήριξη που της προσέφερε η Ηρώ και εξέφρασε την ανησυχία της για την υγεία της, αποχαιρετώντας την με αγάπη και εκτίμηση.
Πιο αναλυτικά
Η Ηρώ Καριοφύλλη έδωσε μεγάλη μάχη με τον καρκίνο, που το τελευταίο διάστημα έγινε άνιση. Η δημοσιογράφος του Alpha, ανέβαινε τα τελευταία χρόνια τον δικό της Γολγοθά, με χημειοθεραπείες, αγωνίες και κατά διαστήματα αφόρητους πόνους. Όταν ξεκίνησε η περιπέτειά της, η ίδια δεν είχε μιλήσει δημόσια. Πίσω από τις κάμερες αντάλλασε μηνύματα με καλούς φίλους και συναδέλφους, που την στήριζαν όπως και όσο μπορούσαν.
Λίγες ώρες μετά τη δυσάρεστη είδηση, η δημοσιογράφος Αντιγόνη Ανδρεάκη που έδωσε τη δική της μάχη με τον καρκίνο, έκανε μια συγκινητική ανάρτηση, μέσα από την οποία έδειξε ένα μήνυμα που είχε λάβει στο παρελθόν από την Ηρώ Καριοφύλλη, όταν ήδη είχε ξεκινήσει η μάχη της καταξιωμένης ρεπόρτερ με την ασθένεια.
«Σε θαυμάζω! Περνάω ακριβώς το ίδιο εδώ και τρεις μήνες τώρα (συνειδητά δεν το έχω δημοσιοποιήσει ακόμη, θα το κάνω όταν νιώσω έτοιμη) με χημειοθεραπείες- πόνους από αυτούς που χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο και κάθε φορά λυγίζω και πέφτω σκέφτομαι δύο πράγματα.
Τα παιδάκια στο Παιδοογκολογικό και όσους ζουν ή έζησαν το ίδιο. Πάντα γερή να είσαι», έγραφε το μήνυμα που έστειλε η Ηρώ Καριοφύλλη στην Αντιγόνη Ανδρεαδάκη.
Στην ανάρτησή της, η Αντιγόνη Ανδρεάκη έγραψε: «Την Ηρώ την ήξερα μέσα από την δουλειά της. Όχι απλά την ήξερα, την θαύμαζα.
Προσωπικά δεν είχαμε γνωριστεί ποτέ μέχρι που μου έστειλε μήνυμα συμπαράστασης όταν έμαθε για την δική μου περιπέτεια υγείας.
Μου εξομολογήθηκε το δικό της, αν και είχε διαλέξει να μην το μοιραστεί δημόσια.
Η Ηρώ από τότε μου έστελνε μηνύματα. Κι ας μην είχαμε γνωριστεί ποτέ. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα και κράταγε η μία στην άλλη παρέα στις χημειοθεραπείες εκείνο το μισό καλοκαίρι, το ολόκληρο φθινόπωρο και τον χειμώνα.
“Έλα! Πως είσαι εσύ;” ρώταγε πάντα πρώτη και μου στερούσε το δικαίωμα να την νοιαστώ πρώτη εγώ. Ποτέ δεν με άφησε να την νοιαστώ πρώτη εγώ. Και ήταν από μόνο του αυτό που έκανε την Ηρώ τόσο ξεχωριστή. Ξεχωριστή ήταν για πολλά ακόμη που σήμερα μιλούν καλύτερα οι φίλοι και οι δικοί της άνθρωποι.
“Όλα καλά θα είναι μην ανησυχείς» μου έγραψε την τελευταία φορά και από τότε δεν μιλήσαμε ξανά… Ανησυχώ Ηρώ … Ανησυχώ… Κι ας σου έγραψα πως : “Δεν είμαστε εμείς για τέτοια και έχουμε άλλα σχέδια …”. Γιατί ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις την επόμενη στροφή αυτού του χορού. Για όσο όμως κρατάει αυτός ο χορός στη γη, ήταν τιμή μου που σε γνώρισα. Καλό σου ταξίδι…»
