Το πρωί της Τετάρτης 25 Ιουνίου, στην εκπομπή του MEGA, Buongiorno, βρέθηκε ως καλεσμένος ο Μιχάλης Σαράντης, ο οποίος παραχώρησε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στη Φαίη Σκορδά. Μίλησε για την καριέρα του, τα συναισθήματά του όταν βρίσκεται στη σκηνή, αλλά και για την επικαιρότητα.

Η συνέντευξη του Μιχάλη Σαράντη στο Buongiorno

Τον υποδέχθηκαν στο πλατό αποθεώνοντάς τον για το ταλέντο του, με τον ίδιο να λέει: «Έχει να κάνει με τη δουλειά. Εγώ δεν νιώθω ότι κάνω κάτι περισσότερο ή λιγότερο από αυτό που θα έκανα ούτως ή άλλως. Αυτή τη δουλειά την κάνω γιατί δεν μπορώ αλλιώς. Χαίρομαι και ντρέπομαι μαζί για τα καλά σας λόγια. Ενώ κάποιοι φοβούνται να είναι στη σκηνή, εγώ μόνο στη σκηνή δεν φοβάμαι».

Και πρόσθεσε: «Ζορίζομαι και εντός και εκτός σκηνής με όλα αυτά που συμβαίνουν. Αν έλεγα ότι είμαι καλά θα ήταν ανέκδοτο. Προσπαθώ να είμαι καλά, αλλά δεν μπορώ να προσποιούμαι».

Όσον αφορά στη ασφάλεια που αισθάνεται στη σκηνή, εξήγησε: «Είναι δύσκολα (πάνω στη σκηνή), αλλά είναι οριοθετημένο και έχω μία ασφάλεια. Καταλαβαίνω εκ των υστέρων ότι είναι το καταφύγιό μου. Δεν είχα καμία κάψα να γίνω ηθοποιός ήταν ήμουν μικρό παιδί. Έλεγα χαζομάρες. Επειδή ο μπαμπάς μου είχε σπουδάσει γιατρός αλλά δεν το εξάσκησε ποτέ, έλεγα “θέλω να γίνω γιατρός”. Καταλάβαινα ότι είχα μία ενέργεια που πρέπει να μετασχηματίσω και καταλάβαινα ότι είμαι ευαίσθητος και ευάλωτος. Συγκριτικά με άλλους. Δεν εννοώ ότι κλαίω εύκολα, το αντίθετο κλαίω δύσκολα, αλλά οι κεραίες μου είναι ανοιχτές.

Μεγάλωσα σε μία γειτονιά δύσκολη και παράλληλα όμορφη, στο Μεταξουργείο, και παρότι πήγα σε ιδιωτικό σχολείο λόγω της παραβατικότητας σε αυτά που υπήρχαν στη γειτονιά – που το καταλαβαίνω γιατί είμαι μπαμπάς, αλλά όλα αυτά είναι μπούρδες γιατί ότι είναι να συμβεί, θα συμβεί – μεγάλωνα σε δύο κόσμους και γινόμουν χαμαιλέοντας. Έπρεπε να προσαρμόζομαι. Από εκεί ξεκίνησε η όξυνση της παρατηρητικότητας. Νιώθω μερικές φορές ότι δεν έχω δέρμα, νιώθω ότι είναι εύκολο να “φορέσω” αλλωνών. Έμπαινα από παιδί (στο δέρμα αλλωνών) για να νιώσω οκ, αποδεκτός».

«Και επειδή έκανε μία αναφορά στον φόβο, δήλωσε: «Ο φόβος ξεκινάει από παντού, από το “μη” που λέω κι εγώ στην κόρη μου τώρα. Έχουν συμβεί διάφορα περιστατικά στη ζωή μου που με έκαναν να είμαι alert. Δεν ένιωθα ασφάλεια. Με τα χρόνια νιώθω καλύτερα, αλλά η φύση μου είναι φοβική».

Σχετικά με την επικαιρότητα, ανέφερε: «Αν κάποιος λέει ότι είναι καλά με όλα αυτά που συμβαίνουν δεν τον πιστεύω, θα θεωρήσω ότι έχει πρόβλημα γιατί δεν αφουγκράζεται αυτό που ζει. Δεν γίνεται να μην συνεχίσεις όμως. Καταρρέουν όλα και δεν υπάρχει τίποτα άλλο από το χρήμα. Όλα γι’ αυτό γίνονται. Υπάρχουν συμφέροντα που δεν τα ξέρουμε, αλλά το χρήμα κινεί τα πάντα κι εμείς δεν είμαστε φτιαγμένοι να κυνηγάμε κάτι άυλο, είμαστε φτιαγμένοι για να κυνηγάμε την ανθρωπιά. Δεν γίνεται χωρίς τα χρήματα, αλλά δεν μπορείς να θεοποιείς κάτι χαρτάκια. Όταν συμβαίνει αυτό, τα πράγματα είναι δύσκολα….

Ασχολούμαστε με την παιδεία και την πνευματικότητα – όχι όλοι – αλλά δεν ασχολείται και κανένας (από την εξουσία). Αλλά δεν γίνεται να τα παρατήσεις, γιατί δεν γίνεται αλλιώς. Θέλει πίστη. Θα το αλλάξουμε το σενάριο.

Πιστεύω ότι οι ιδεολογίες έχουν τελειώσει και έχει μείνει η ανθρωπιά. Ξέρω ότι πολλοί θα πουν “άσε μας, έχουμε και μία δουλειά”. Και έχουμε κι εγώ έχω και έχω και μία κόρη 3 χρονών που τη μεγελώνω και η αθωότητά της είναι η κινητήριος δύναμη μου. Έχω το προνόμιο να έχω έναν άνθρωπο πολύ αθώο και τον βλέπω σιγά σιγά να μην γίνεται, αλλά είναι ακόμα πολύ αθώα. Κοιμάμαι με έναν άνθρωπο που είναι αθώος. Κοιμόμαστε και οι τρεις παρέα».

Και στη συνέχεια, μίλησε για τους ανθρώπους και τι τον ενδιαφέρει σε αυτούς με τους οποίος συναναστρέφεται: «Η πρόθεση και η καθαρότητα ενός ανθρώπου είναι από τα πιο σημαντικά κριτήρια. Μπορεί κάποιος να μη του αρέσει η μούρη σου και είναι οκ».

Σχετικά με τη βία που είναι αυξημένη στις μέρες μας, δήλωσε: «Η βία ενυπάρχει μέσα μας. Έχουμε κάνει τόσα και δεν την έχουμε λύσει; Ενώ γιατροί μπορούν να εγχειρήσουν από απόσταση; Η βία είναι νομιμοποιημένη, μην κάνουμε ότι δεν είναι. Παντού! Οι άνθρωποι είναι στα κάγκελα, γι’ αυτό γινόμαστε βίαιοι. Θα μας λυτρώσει η ίδια η ζωή όμως, είναι πανέμορφη. Εγώ το βιώνω. Βιώνω πολύ ωραία πράγματα, ωραίους γονείς, ταλέντα. Υπάρχει όλο αυτό, αλλά η μισή μας πλευρά είναι διαμάντια».

Όσον αφορά στο θέατρο, επισήμανε σε άλλο σημείο: «Το θέατρο δεν υπάρχει χωρίς εμένα και εσένα. Δεν με ενδιαφέρει ο κόσμος πώς θα φύγει, με ενδιαφέρει να έρθει. Παίζω για να αλλάξω εμένα.

Δεν ήξερα τι θέλω να με κάνω. Να δώσω πανελλαδικές; Δεν χωρούσα σε πανεπιστήμιο. Ήμουν μέχρι ένα σημείο πάρα πολύ καλός μαθητής, τα κατάφερνα… Μέχρι να δω τι γίνεται, γνώρισα δύο ζωγράφους, ο ένας ήταν ο Απόστολος και με έβαλαν σε όλο αυτό, σε μία παράσταση του Κάρολου Κουν στο θέατρο τέχνης και είπα ουάου! Και μετά πήγα και έδωσα εξετάσεις εκεί».

Και τέλος μετά από ερώτηση της παρουσιάστριας δήλωσε για τον ίδιο του τον εαυτό: «Μου έχω εμπιστοσύνη, γιατί έχω ανθρώπους δίπλα μου. Έχω φίλους, έχω τη Μαίρη».