Η αστροναύτης της NASA, Αν ΜακΚλέιν, προσέφερε μια μοναδική οπτική εμπειρία από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αποτυπώνοντας εντυπωσιακές εικόνες κεραυνών που αστράφτουν πάνω από την Αλαμπάμα και την Τζόρτζια. Η φωτογραφία, που κοινοποιήθηκε τον Μάιο του 2025, αποκαλύπτει τη δύναμη της φύσης από ψηλά, μετατρέποντας ένα συνηθισμένο καιρικό φαινόμενο σε ένα κοσμικό θέαμα.
Η διαδικασία λήψης απαιτεί ακρίβεια και ταχύτητα, καθώς οι κεραυνοί διαρκούν μόλις ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Αυτή η τεχνική, που αναπτύχθηκε από τον βετεράνο αστροναύτη Ντον Πέτιτ, έχει γίνει κεντρικό στοιχείο στην καταγραφή τέτοιων φυσικών φαινομένων από το διάστημα.
Πιο αναλυτικά
Η αστροναύτης της NASA, Αν ΜακΚλέιν, χάρισε μια εξαιρετική οπτική υπενθύμιση της ακατέργαστης δύναμης της φύσης από ένα ασυνήθιστο σημείο θέασης — 422 χιλιόμετρα πάνω από τη Γη , στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Η τελευταία της φωτογραφία, που κοινοποιήθηκε από την τροχιά, αποτυπώνει μια εντυπωσιακή απεικόνιση κεραυνών που αστράφτουν στα σύννεφα πάνω από την Αλαμπάμα και την Τζόρτζια, αναδιατυπώνοντας ένα συνηθισμένο γήινο καιρικό φαινόμενο σε ένα θέαμα κοσμικής κλίμακας.
Ένα θυελλώδες αριστούργημα από την τροχιά
Με την πρώτη ματιά, η εικόνα μπορεί να μοιάζει με ένα μακρινό νεφέλωμα με τους φωτεινούς στροβίλους και τα σκιερά περιγράμματά του. Αλλά η McClain διευκρινίζει τι πραγματικά απεικονίζει: αστραπές όπως φαίνονται από ψηλά, που φωτίζουν την πυκνή νυχτερινή νεφοκάλυψη.
«Έτσι μοιάζει ο κεραυνός από πάνω προς τα κάτω», εξήγησε σε μια ανάρτηση από τον Μάιο του 2025, ενώ βρισκόταν στον ISS στο πλαίσιο της Αποστολής 73. Δεν είναι η πρώτη φορά που αστροναύτες φωτογραφίζουν κεραυνούς από τροχιά, αλλά η εικόνα της McClain προσθέτει ένα μοναδικό καλλιτεχνικό και τεχνικό επίπεδο.
Η καταγραφή ενός τόσο φευγαλέου φυσικού γεγονότος από ένα κινούμενο διαστημόπλοιο απαιτεί ακρίβεια, προετοιμασία και λίγη τύχη. Η αστροναύτης απέδωσε την τεχνική στον βετεράνο αστροναύτη Ντον Πέτιτ , ο οποίος αρχικά ανέπτυξε τη μέθοδο. Η συμπαίκτριά της, Νικόλ Άγιερς, βοήθησε αργότερα στη βελτίωση και τη μετάδοση της προσέγγισης κατά τη διάρκεια της αποστολής τους.
«Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με 120 καρέ ανά δευτερόλεπτο», σημείωσε η McClain, «και οι λάμψεις που βλέπετε διαρκούν μόνο ένα καρέ. Γρήγορες και έντονες, αλλά και ένα απίστευτο θέαμα!» Αυτός ο εξαιρετικά γρήγορος ρυθμός λήψης είναι απαραίτητος για να παγώσει την ακριβή στιγμή που ένας κεραυνός φωτίζει το σύννεφο από κάτω — μια έκρηξη κλάσματος του δευτερολέπτου μέσα στο απόλυτο σκοτάδι.
Είναι ένα περίπλοκο έργο, το οποίο έχει καταστεί κεντρικό στην καταγραφή κεραυνών από τροχιά. Σύμφωνα με το άρθρο, εκτιμάται ότι το 30% όλων των φωτογραφιών που τραβήχτηκαν ποτέ από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια της παραμονής του Πέτιτ στο διαστημόπλοιο, πολλές με στόχο τον κεραυνό.
