«Λύγισε» ο Χάρης Χριστόπουλος το πρωί του Σαββάτου (24/5) στους Weekenders του ΑΝΤ1. Ο φωτογράφος μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, τη σχέση με τους γονείς του αλλά και ένα ταξίδι που τον σημάδεψε για πάντα.

Ο Χάρης Χριστόπουλος, συγκινημένος, αναφέρθηκε στον πατέρα του, έναν άνθρωπο που όπως είπε, δεν μπορούσε να δώσει αγάπη γιατί δεν πήρε. «Ο πατέρας για τα αγόρια είναι τεράστιο κεφάλαιο. Η μάνα είναι η φωλιά, αλλά ο πατέρας είναι το σύμβολο. Αν δεν είχα πάρει αγάπη από τη μάνα μου, θα είχα καταλήξει στη Βερανζέρου σε κανένα πεζοδρόμιο», εξομολογήθηκε. Όπως είπε, στα 25 του βρήκαν το θάρρος να τα πουν όλα, με τον πατέρα του να του ζητάει συγγνώμη, μια στιγμή που για τον ίδιο αποτέλεσε λύτρωση.

Η στιγμή που ο Χάρης Χριστόπουλος ξέσπασε σε κλάματα

Σε εκείνο το σημείο περιέγραψε τη μεταστροφή των ρόλων καθώς οι γονείς του μεγάλωναν, ανέφερε: «Ο πατέρας μου έγινε το παιδί μου και η μάνα μου το κοριτσάκι μου. Τους πήγαινα στους γιατρούς, τους έκανα δώρα. Εσύ γίνεσαι ο προστάτης τους. Έτσι είναι το φυσικό».

Ωστόσο, η στιγμή που τον γονάτισε συναισθηματικά στον τηλεοπτικό αέρα, ήταν όταν θυμήθηκε ένα ταξίδι του στη Γκάνα το 1987. Εκεί, ενώ συνόδευε μοντέλα για φωτογράφηση, ήρθε αντιμέτωπος με μια εικόνα που τον στοίχειωσε. «Μια γυναίκα σκελετός κάτω από ένα δέντρο με πέντε παιδιά, και να τα τρώνε οι μύγες… δεν είναι ζωή αυτή. Λέω “Τι είναι αυτό το πράγμα; Δώστε μου κάτι να τους λυτρώσω, αυτό δεν είναι ζωή”. Παιδιά σκελετωμένα να τα τρώνε οι μύγες, σαν τα ψοφίμια».

«Πατέρας δεν υπάρχει φυσικά, όλη μέρα πίνουν μπαταρίες, οινόπνευμα, βενζίνη. Δεν μπορούν να σωθούν αυτοί οι άνθρωποι, δεν υπάρχει λύτρωση. Καλύτερα να μην υπάρχουν, είναι σκληρό αυτό που λέω. Είναι η μισή Αφρική έτσι», είπε ο Χάρης Χριστόπουλος με δάκρυα στα μάτια, σοκάροντας.