Ο Νίκος Γαλανός, ένας αγαπητός ηθοποιός, απεβίωσε σε ηλικία 79 ετών μετά από 25 χρόνια μάχης με τον καρκίνο, μια ασθένεια που αρχικά διαγνώστηκε το 2001. Για να προστατεύσει την ιδιωτικότητά του, εισήλθε στο νοσοκομείο με ψεύτικο όνομα και κατάφερε να νικήσει την αρρώστια, συνεχίζοντας τη ζωή του με αισιοδοξία και στυλ.
Δυστυχώς, η ασθένεια επανεμφανίστηκε, αλλά εκείνος παρέμεινε δυνατός μέχρι την επιδείνωση της υγείας του τον τελευταίο χρόνο, οπότε και αποσύρθηκε από τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις. Η ζωή του υπήρξε ένα παράδειγμα γενναιότητας και ελπίδας.
Πιο αναλυτικά
Πάλεψε σκληρά, όμως δεν τα κατάφερε. Ο Νίκος Γαλανός, όπως έγινε γνωστό το απόγευμα της Δευτέρας 19/5, έφυγε από την ζωή σε ηλικία 79 ετών μετά από μια άνιση μάχη με τον καρκίνο, για την οποία γνώριζαν μόνο πολύ κοντινά του πρόσωπα (δείτε εδώ την τελευταία εμφάνισή του στο πλευρό της αγαπημένης του).
Η πρώτη φορά στη ζωή του, ωστόσο, που ένιωσε αυτό τον φόβο να παραλύει το κορμί του ήταν πριν από 25 χρόνια, όταν κατά τη διάρκεια μιας εξέτασης ρουτίνας ανακάλυψε πως έχει καρκίνο και μάλιστα επιθετικής μορφής.
Νίκος Γαλανός: Η αρχή του δράματος, το ψεύτικο όνομα και η πόρτα του νοσοκομείου
«Η πιο δύσκολη στιγμή για μένα ήταν το 2001, όταν, εξαιτίας μιας τυχαίας εξέτασης, άκουσα τον γιατρό να μου λέει ότι το βιολογικό μου τέλος ήταν υπόθεση λίγων μηνών. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά, αλλά ήταν η πρώτη φορά που ήρθα σε άμεση επαφή με τον θάνατο» είχε εξομολογηθεί στη συνέντευξη που έδωσε πριν λίγα χρόνια στον Γιάννη Πανταζόπουλο για τη «Lifo».
Αφού, όμως, ξεπέρασε το αρχικό σοκ, αναδύθηκε μέσα του μια βαθιά επιθυμία για ζωή και μια ακλόνητη πίστη σε ένα θαύμα – που τελικά συνέβη. Για να απομακρύνει το κακό, κράτησε μυστική τη διάγνωσή του. Πέρασε την πόρτα του νοσοκομείου με ψεύτικο όνομα και, παρά τις ζοφερές προβλέψεις, κατάφερε να βγει νικητής. Συνέχισε τη ζωή του, έχοντας «κλειδώσει» αυτή τη σοβαρή δοκιμασία σε μια καλά φυλαγμένη γωνιά της μνήμης του.
Δυστυχώς, σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα, η ασθένεια έκανε την επανεμφάνισή της. Όμως και αυτή τη φορά δεν το έβαλε κάτω. Είχε ήδη καταφέρει να νικήσει τον καρκίνο μία φορά και πίστευε πως μπορούσε να τα καταφέρει ξανά. Έτσι, η νέα διάγνωση δεν επέφερε δραστικές αλλαγές στην καθημερινότητά του. Υποβαλλόταν στις απαραίτητες θεραπείες και στη συνέχεια συνέχιζε τις τηλεοπτικές του υποχρεώσεις, έβγαινε με τη σύντροφο και τους φίλους του, ενώ παρέμενε αισιόδοξος και με ανεβασμένη ψυχολογία — κάτι που φαινόταν καθαρά και στην εμφάνισή του. Διατηρούσε πάντα την κομψότητα και τη γοητεία του.
Τον τελευταίο χρόνο, όμως, η υγεία του επιδεινώθηκε σημαντικά, γεγονός που τον ανάγκασε να αποσυρθεί από τα επαγγελματικά του καθήκοντα. Τους τελευταίους μήνες της ζωής του τούς πέρασε ανάμεσα στο νοσοκομείο και το σπίτι, ερχόμενος αντιμέτωπος με τον μεγαλύτερο του φόβο — όπως είχε εκμυστηρευτεί — να βρεθεί καθηλωμένος και αδύναμος, παγιδευμένος μέσα σε ένα σώμα που δεν τον υπάκουε, ενώ είχε πλήρη επίγνωση της κατάστασής του.
