Το άρθρο εξετάζει την παράδοση των γυναικών των βασιλικών οικογενειών να γεννούν μπροστά σε κοινό, μια πρακτική που διαρκούσε για αιώνες, κυρίως στη Γαλλία. Αναφέρεται στη Μαρία Αντουανέτα, η οποία σχεδόν ποδοπατήθηκε κατά τη διάρκεια της γέννας της, γεγονός που οδήγησε στη μείωση του κοινού στις επόμενες γεννήσεις.
Ο σκοπός αυτής της δημόσιας διαδικασίας ήταν να αποδειχθεί η γνησιότητα του παιδιού και η καταγωγή του. Η πρακτική αυτή, αν και δεν είχε επίσημη πολιτική, ενισχύθηκε από τις φήμες και τις πολιτικές αντιπαραθέσεις της εποχής, όπως στην περίπτωση της Μαρίας της Μόντενα, όπου οι φήμες για τη γέννηση του γιου της προκάλεσαν σοβαρές πολιτικές αναταραχές.
Μέχρι το 1936, μέτρα επιβεβαίωσης της γνησιότητας των βασιλικών γεννήσεων παρέμεναν σε ισχύ.
Πιο αναλυτικά
Δεν συνέβαινε για μια μικρή περίοδο, αλλά πολλούς αιώνες. Οι γυναίκες των βασιλικών οικογενειών γεννούσαν μπροστά σε θεατές. Ήταν μια μεγάλη παράδοση για τους Γάλλους γαλαζοαίματους. Η Μαρία Αντουανέτα παραλίγο να ποδοπατηθεί από το κοινό ενώ βρισκόταν πάνω στο κρεβάτι της και ο γιατρός φώναξε πως είχε έρθει η ώρα του τοκετού.
Σύγχρονες μελέτες αναφέρουν πως η ζέστη ήταν τόσο μεγάλη λόγω του αριθμού των θεατών που η ατμόσφαιρα στη γέννα της Μαρίας Αντουανέτας ήταν αποπνικτική. Κάποιοι ανέβαιναν σε έπιπλα και ότι άλλο έβρισκαν για να αποκτήσουν καλύτερη οπτική επαφή.
Η Μαρία Αντουανέτα λιποθύμησε και το έθιμο σχεδόν εγκαταλείφθηκε από εκεί και πέρα. Και λέμε σχεδόν, αφού η βασιλομήτωρ ακόμα γεννούσε μπροστά σε κοινό, αλλά μπροστά σε ένα πολύ μικρότερο κοινό που αποτελείτο από υπουργούς και συμβούλους.
Το δημόσιο θέαμα οργανωνόταν χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν πόσο άβολο ήταν για αυτόν που αποτελούσε το θέαμα. Σχεδιαζόταν για έναν πολύ παράξενο λόγο: για να είναι όλη η αυλή αυτόπτης μάρτυρας ότι το παιδί ήταν πράγματι ο καρπός μιας βασιλικής μήτρας και πως δεν υπήρχε καμία αλλαγή παιδιού.
Μπορεί πάνω από 70 άνθρωποι να είδαν τη γέννηση του γιου τους Ιακώβου Φραγκίσκου Εδουάρδου, αλλά τα κουτσομπολιά εκείνης της εποχής έλεγαν πως τον είχαν αλλάξει, βάζοντας τον στο θάλαμο της γέννησης μέσα σε ένα ταψί, αφού ο πραγματικό πρίγκιπας γεννήθηκε νεκρός.
Η συνωμοσία είχε μαγειρευτεί από τους Προτεστάντες, που δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση ο διάδοχος να είναι και αυτός Καθολικός και να επεκταθεί η επιβολή μιας «ξένης θρησκείας» σε έναν λαό Προτεσταντών.
Αυτή η υποτιθέμενη νόθα γέννηση την αφορμή στον Γουλιέλμο της Οράγγης, τον επόμενο Προτεστάντη διάδοχο του θρόνου, να εισβάλλει στη χώρα.
Μέτρα για να επιβεβαιωθεί πως το βασιλικό μωρό ήταν πράγματι το σωστό μωρό, εξακολουθούσαν να ισχύουν μέχρι και το 1936. Μέχρι τότε, και συμπεριλαμβανομένων των γεννήσεων της Βασίλισσας Ελισάβετ Β ‘και της αδερφής της Πριγκίπισσας Μαργαρίτας, ο Βρετανός υπουργός Εσωτερικών έπρεπε να στέκεται έξω από την πόρτα του δωματίου της γέννησης, για να σιγουρευτεί…
