Έχασε τη μάχη των ασφαλιστικών η “μάνατζερ των επωνύμων” Έλενα Χριστοπούλου και υποχρεούται να παραδώσει άμεσα στην Ηλιάνα Παπαγεωργίου, όλες τις συμβάσεις που είχε συνάψει από το 2019 για λογαριασμό του μοντέλου!

Και τώρα, το team των δικηγόρων, των λογιστών αλλά και ενός εξειδικευμένου τεχνικού σύμβουλου που θα ορίσει η πλευρά της Ηλιάνας Παπαγεωργίου, περνάει στην επόμενη και πιο “επιθετική” φάση, θα βάλει στο μικροσκόπιο και θα “ξεσκονίσει” όλες τις συμφωνίες της 37χρονης με την άλλοτε στενή της συνεργάτιδά της προκειμένου να διαπιστώσει αν υπάρχουν “μαύρες τρύπες” και απόκλιση στις αμοιβές που ελάμβανε, καθώς η παρουσιάστρια του Shopping Star, όπως ισχυρίζεται, δεν ήταν ενήμερη για τα ακριβή ποσά των μεγάλων deals που έκλεινε για λογαριασμό της η Έλενα Χριστοπούλου.

Η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που φέρνει στη δημοσιότητα το newsit.gr και ουσιαστικά αναγκάζει τη booker των επωνύμων να παραδώσει άμεσα όλες τις συμβάσεις συνεργασίας που είχε συνάψει για λογαριασμό του μοντέλου, αποτελεί ένα σημαντικό επεισόδιο στο σήριαλ του δικαστικού πολέμου που μαίνεται τους τελευταίους μήνες μεταξύ των δύο λαμπερών προσώπων της εγχώριας show biz και όπως λένε εμφατικά “πηγές” που γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, “Aυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Όλα όσα θα ακολουθήσουν, θα προκαλέσουν μεγάλη έκπληξη στο χώρο του ελληνικού star system”.

Στο δικόγραφο των 24 σελίδων, η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και ειδικότερα του Τμήματος Ασφαλιστικών Μέτρων, που εξεδόθη στις 7 Απριλίου του 2025, αναφέρει χαρακτηριστικά πως η κυρία Χριστοπούλου, όχι μόνο πρέπει να παραδώσει άμεσα τις συμβάσεις στο μοντέλο, αλλά όπως υπογραμμίζεται την “υποχρεώνει να επιδείξει στην Ηλιάνα Παπαγεωργίου παρουσία των πληρεξούσιων δικηγόρων της και εξειδικευμένου τεχνικού συμβούλου τις συμβάσεις που αφορούν στην παροχή υπηρεσιών”.

Με απλά λόγια, όπως λένε “πηγές” στη μεγάλη έρευνα που μόλις ξεκινά, εκτός από τους δύο έγκριτους δικηγόρους – εταίρους της εταιρείας “Κακαβούλης – Κουμουλέντζος”, θα επιστρατευτεί και γραφολόγος, ενώ σε περίπτωση που η κυρία Χριστοπούλου δεν συμμορφωθεί άμεσα, με τη δικαστική απόφαση, όπως επισημαίνεται “επιβάλλεται χρηματική ποινή 5.000 ευρώ” ενώ “την καταδικάζει στην καταβολή των δικαστικών εξόδων που ορίζεται στο ποσό των 450 ευρώ”.

Αξίζει δε, να σημειωθεί ότι στη συζήτηση των ασφαλιστικών μέτρων, η μάνατζερ των επωνύμων, προέβαλλε ως επιχείρημα το ζήτημα των προσωπικών δεδομένων στις συμφωνίες που είχε κλείσει για λογαριασμό της Ηλιάνας Παπαγεωργίου ζητώντας μάλιστα από το μοντέλο να υπογράψει συμφωνητικό εχεμύθειας προκειμένου να της παραδώσει τις συμβάσεις. Και αυτό το επιχείρημα, καταρρίφθηκε από το δικαστήριο που αποφαίνεται πως δεν τίθεται θέμα προσωπικών δεδομένων, καθώς όπως αναφέρεται η κυρία Παπαγεωργίου, δεν αποτελεί κάποιο τρίτο πρόσωπο αφού “τα αιτούμενα συμβατικά κείμενα που βρίσκονται στην κατοχή της εταιρείας της κυρίας Χριστοπουλου, συνιστούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα της κυρίας Παπαγεωργίου. Και τούτο διότι περιλαμβάνουν πληροφορίες αναφορικά με αναγνωριστικά στοιχεία της ταυτότητας της, όπως το όνομα της, καθώς και παράγοντες που προσιδιάζουν στην οικονομική και επαγγελματική της ταυτότητα”.

Μάλιστα υπογραμμίζεται πως: “Η εταιρεία έχει εκ του νόμου υποχρέωση να παράσχει στην κυρία Παπαγεωργίου αντίγραφα των αιτούμενων εγγράφων, χωρίς μάλιστα να θέτει όρους περί υπογραφής οποιασδήποτε σύμβασης εμπιστευτικότητας απορριπτόμενης, επομένως, ως νόμω και ουσία αβάσιμη της νομίμως προταθείσας ένστασης καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος εκ μέρους της εταιρείας και εφόσον αποδείχτηκε ότι δεν χορηγήθηκαν στο σύνολό τους προς την κυρία Παπαγεωργίου”.

Οι ισχυρισμοί του μοντέλου: «80%-20%, οι αμοιβές χωρίς να γνωρίζει τα ακριβή ποσά των συμφωνιών»

Στην τέταρτη σελίδα της απόφασης, αναφέρεται το ιστορικό της συνεργασίας των δύο γυναικών, όπως περιγράφεται στην ένδικη αίτηση της κυρίας Ηλιάνας Παπαγεωργίου. «Στην από 5/12/2019, Δήλωση Συμφωνητικού, η Ηλιάνα Παπαγεωργίου σύναψε συμφωνία με την εταιρεία της Έλενας Χριστόπουλου, σύμφωνα με την οποία η κυρία Χριστοπούλου παρείχε υπηρεσίες πρακτορεύσης και αντιπροσώπευσης. Η κυρία Χριστόπουλου για τις υπηρεσίες αυτές θα ελάμβανε το 20% επί του συνολικού τιμήματος που θα συμφωνούσε με τον εκάστοτε τρίτο, ενώ η αμοιβή της Ηλιάνας Παπαγεωργίου, θα ανερχόταν στο εναπομείναν 80% επί του ολικού ποσού της συμφωνίας. Η τιμολόγηση γινόταν από την εταιρεία της κυρίας Χριστόπουλου η οποία εν τέλει απέδιδε το ποσοστό ύψους 80% στην Ηλιάνα Παπαγεωργίου, παρακρατώντας το 20% για τις παρεχόμενες υπηρεσίες αντιπροσώπευσης και πρακτόρευσης της Ηλιάνας Παπαγεωργίου. Η τιμολόγηση των ποσών που η κυρία Χριστοπούλου έπρεπε να καταβάλει στην Ηλιάνα Παπαγεωργίου, υποδεικνυόταν από την προστηθείσα της «FAB MIKE» (αναφέρεται το όνομα συνεργάτιδος της κυρίας Χριστοπούλου) προς την λογιστική εταιρεία (αναφέρεται το όνομα της λογιστικής εταιρείας).

Ωστόσο, στην ηλεκτρονική αλληλογραφία, της προστηθείσας της εταιρείας όπου περιλαμβάνονταν υποδείξεις προς τιμολόγηση ποσών, δεν υπήρχε ενημέρωση ούτε στην ως άνω λογιστική εταιρεία ούτε στην κυρία Παπαγεωργίου, όσον αφορά α) στην γνωστοποίηση των υπογεγραμμένων συμβάσεων που η εταιρεία είχε καταρτίσει για λογαριασμό της Ηλιάνας Παπαγεωργίου και στο συνολικό ποσό στο οποίο ανερχόταν η εκάστοτε σύμβαση, με αποτέλεσμα να μην μπορεί η Ηλιάνα Παπαγεωργίου να διαπιστώσει ούτε αν πράγματι της αποδιδόταν το 80% επί του συνολικού τιμήματος της εκάστοτε συμφωνίας, ούτε ποιο είναι το ακριβές πλαίσιο των συμβατικών της υποχρεώσεων έναντι των τρίτων”.

Αβεβαιότητα, άρνηση και αδυναμία ελέγχου

Στις επόμενες γραμμές αναφέρεται πως η έλλειψη ενημέρωσης και η αβεβαιότητα για το περιεχόμενό των συμβάσεων, έκανε το μοντέλο να πάρει την απόφαση να κινηθεί νομικά και να προσφύγει στους εξειδικευμένους σε οικονομικές υποθέσεις δικηγόρους των Αθηνών Κωνσταντίνο Κακαβούλη και Νικόλαο Κουμουλέντζο για να κυνηγήσει την υπόθεση: “Απόρροια όλης αυτής της αβεβαιότητας, η Ηλιάνα Παπαγεωργίου απευθύνθηκε σε δικηγορική εταιρεία προκειμένου να γίνει νομικός έλεγχος σε όλα τα επίπεδα της εν λόγω συμβατικής του σχέσης, με απώτερο σκοπό την εκκαθάριση των εκκρεμών αξιώσεων έναντι της εταιρείας και εν τέλει, την υπογραφή ιδιωτικού συμφωνητικού λήξης της μεταξύ τους εμπορικής συνεργασίας.

Ωστόσο, ο νομικός έλεγχος δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί λόγω της άρνησης χορήγησης από την πλευρά της εταιρείας της κυρίας Χριστόπουλου, τόσο των συμβατικών κειμένων που συνήπτε επ’ονόματι και για λογαριασμό της Ηλιάνας Παπαγεωργίου, όσο των επιμέρους συνολικών ποσών, μίας εκάστης των συμφωνιών. Λόγω μη χορήγησης των ως άνω ουσιωδών στοιχείων, ουδέν ασφαλές νομικό συμπέρασμα μπορούσε να βγάλει η κυρία Παπαγεωργίου σχετικά με το αν τα ποσά που υποδείκνυε προς τιμολόγηση η εταιρεία της κυρίας Χριστόπουλου στους λογιστές της Ηλιάνας Παπαγεωργίου αντιστοιχούσαν πράγματι στο 80% επί του συνολικού ποσού της κάθε επιμέρους συμφωνίας της «FAB MIKE» προς τους τρίτους”.

Τα εξώδικα, το ραντεβού και οι «μισές» συμβάσεις

Και σε αυτό το σημείο, ξεκινά, η ιστορία των εξωδίκων… Όπως αναφέρεται στο δικόγραφο “Στις 29/7/2024, η κυρία Παπαγεωργίου, απέστειλε εξώδικη δήλωση στην εταιρεία της κυρίας Χριστόπουλου προκειμένου να της παραδώσει ακριβή αντίγραφα εκ των πρωτοτύπων εγγράφων του συνόλου των υπογεγραμμένων συμβατικών κειμένων, στην τελική τους μορφή, πληρούντων των τυπικών χαρακτηριστικών μιας σύμβασης, τα οποία η Ηλιάνα Παπαγεωργίου, νομίμως εκπροσωπούμενη από την εταιρεία της Έλενας Χριστόπουλου, είχε διαχρονικά συνάψει με τρίτους – πελάτες υπό την ιδιότητα του πράκτορα και αντιπροσώπου της. Στις 5 Αυγούστου 2024, διεκόπη η συνεργασία με την λογιστική εταιρεία και εν συνεχεία στις 28 Αυγούστου 2024 επέδωσαν εξώδικη απάντηση, ορίζοντας την 6η Σεπτεμβρίου 2024 ως ημέρα προσκομιδής των αιτούμενων συμβάσεων. Στις 4 Οκτωβρίου 2024, σε συνάντηση στο γραφείο των πληρεξουσίων δικηγόρων τους, η εταιρεία της κυρίας Χριστόπουλου προέβη στην παράδοση αντιγράφων ενός μέρος του συνόλου των αιτηθέντων συμβατικών κειμένων, χωρίς την υπογραφή κανενός ιδιωτικού συμφωνητικού εχεμύθειας. Δεσμεύτηκαν δε για την παράδοση των υπολοίπων στις 20 Οκτωβρίου 2024”.

Έστειλαν και άλλο εξώδικο και δεν τους απάντησαν ποτέ. Υπόνοιες για τη γνησιότητα των συμβάσεων

Όμως το γεγονός ότι δεν παραδόθηκαν άλλα έγγραφα, όπως αναφέρεται στην απόφαση, έκανε την πλευρά της κυρίας Παπαγεωργίου, “Στις 12 Νοεμβρίου 2024 να επιδώσει εξώδικη δήλωση καλώντας την εταιρεία της κυρίας Χριστόπουλου να παραδώσει το σύνολο των συμβατικών κειμένων. Μάλιστα, όπως αναφέρεται στις 13 Νοεμβρίου 2024, η πλευρά της κυρίας Παπαγεωργίου ζητά και πάλι να «Επιδώσουν όλα τα αιτούμενα έγγραφα εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος» όμως επισημαίνεται πως «Οι καθών δεν τους απάντησαν ποτέ».

Ένα σημείο το οποίο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι ότι όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Πέραν αυτών, τα παραδοθέντα έγγραφα έφεραν πλείστες πλημμέλειες, όπως έλλειψη της εταιρικής σφραγίδας των υπογραφόντων, χειρόγραφες παρεμβάσεις επί του κειμένου χωρίς μονογραφές και ημεροχρονολογία με αποτέλεσμα να δημιουργούνται υπόνοιες σχετικά με την γνησιότητα τους. Η πρόθεση των καθών για εξωδικαστική επίδειξη και παράδοση των αιτούμενων εγγράφων αποδείχτηκε εν τοις πράγμασι προσχηματική. Η καθυστέρηση στην παράδοση των αιτούμενων συμβατικών κειμένων, ενέχει τον κίνδυνο μη ηθελημένης παραβιάσης ποινικών ρητρών και ρητρών μη ανταγωνισμού καθώς και οικονομικών όρων αλλά και παραγραφή τυχόν ποινικών και αστικών αξιώσεων τους. Βάσει των ανωτέρω υποχρεούνται να της αποδώσουν τις πρωτότυπες συμβάσεις, μετά των προσαρτημάτων τους, οι οποίες αφορούν στην παροχή υπηρεσιών από τις αιτούσες σχετικά με τα ειδικά αναφερόμενα στην αίτηση του προϊόντα – εταιρείες και εκδηλώσεις».

Όλη η απόφαση

Από την εκτίμηση των καταθέσεων των μαρτύρων των διαδίκων, των ένορκων βεβαιώσεων και όλων των εγγράφων που οι διάδικοι προσεκόμισαν στο δικαστήριο στην απόφαση του Μονομελους Πρωτοδικείου Αθηνών που παρουσιάζει το newsit.gr αναφέρονται τα εξής: «Δυνάμει της υπ’αριθμον 819/ 05/12/2019, Δήλωσης Συμφωνητικού, όπως καταχωρήθηκε στον επίσημο ελληνικό φορολογικό ιστότοπο TAXISNET, η πρώτη αιτούσα (δηλαδή η κυρία Έλενα Χριστοπούλου) σύναψε συμφωνία με την πρώτη καθ’ης (δηλαδή με την κυρία Ηλιάνα Παπαγεωργίου) με βάση την οποία η πρώτη, παρείχε στις αιτούσες (την κυρία Παπαγεωργίου και την εταιρεία της με την επωνυμία “Ηλιάνα Παπαγεωργίου Μονοπροσωπη ΙΚΕ), υπηρεσίες πρακτορεύσης και αντιπροσώπευσης, προκειμένου να συνάπτει συμφωνίες με τρίτους, επ’ονόματι και για λογαριασμό της, προκειμένου να παράσχει υπηρεσίες διαφημίσης και προώθησης των εμπορικών – καταναλωτικών προϊόντων των εκάστοτε τρίτων. Για τις υπηρεσίες αυτές συμφωνήθηκε αμοιβή 20% για την κυρία Χριστόπουλου επί του συνολικού τιμήματος που θα συμφωνούσε με τον εκάστοτε τρίτο για λογαριασμό της Ηλιάνας Παπαγεωργίου. Συνακόλουθα, η καθαρή αμοιβή της κυρίας Παπαγεωργίου, ανερχόταν στο ποσό του 80%, επί του ολικού ποσού της κάθε συμφωνίας. Για τις υπηρεσίες, εφαρμοζόταν από την εταιρεία η εξής πρακτική: Η “FAB MIKE”, τιμολογούσε τον εκάστοτε τρίτο πελάτη για το 100% της αμοιβής που συμφωνούσε ως αντιπρόσωπος των αιτουσών (δηλαδη της κυρίας Παπαγεωργίου) και εν συνεχεία απέδιδε το ποσοστό ύψος 80% στην Ηλιάνα Παπαγεωργίου, παρακρατώντας το 20% ως αμοιβή της για τις παρεχόμενες υπηρεσίες πρακτορεύσης και αντιπροσώπευσης”.

Οπως αναφέρεται παρακάτω “Συχνά, δε, η κυρία Παπαγεωργίου δεν γινόταν κοινωνός των γενικών και ειδικών όρων των εκάστοτε συμβάσεων μεταξύ της κυρίας Χριστόπουλου και των τρίτων παρά μόνο της κοινοποιούνταν το ποσό που θα ελάμβανε, όπως άλλωστε επιβεβαίωσε και μάρτυρας. Υπήρξε άλλωστε μεταξύ τους μια σχέση αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Η κυρία Παπαγεωργίου, έχει αποδεχτεί την συνεργασία με την λογιστική εταιρεία και γι’ αυτό και η τιμολόγηση των ποσών που έπρεπε να καταβληθούν ως αντιστοίχων του 80% επί του συνόλου της κάθε επιμέρους συμφωνίας με τρίτους, υποδεικνυόταν κάθε φορά που τον υπάλληλο της FAB MIKE προς την άνω λογιστική εταιρεία. Η ως άνω πρακτική, είχε όμως ως αποτέλεσμα να μην έχει στα χέρια της η κυρία Παπαγεωργίου – ουδεμία σύμβαση ή έτερο αποδεικτικό στοιχείο κατάρτισης αυτών, γεγονός βέβαια που είχε αποδεχθεί δεδομένης και της φύσης της εργασίας τους και τον ιδιομορφιών του τρόπου κατάρτισης των συμβάσεων, λόγω αμεσότητας και επιτακτικότητας στην εκτέλεση τους. Ωστόσο, ως άμεσα συμβαλλόμενη η κυρία Παπαγεωργίου ζήτησε να της κοινοποιηθούν τόσο οι συμβάσεις που η εταιρεία είχε καταρτίσει επ’ονόματι και για λογαριασμό της καθώς και – συνολικό ποσό στο οποίο ανερχόταν η εκάστοτε σύμβαση, προκειμένου να διαπιστωθεί αν το κάθε ποσό που υποδεικνυόταν απο την πρώτη καθ’ής (την κυρία Χριστοπούλου) προς τιμολόγηση αντιστοιχούσε στο 80%, επί του συνολικού τιμήματος της εκάστοτε συμφωνίας που συνήπτε το πρακτορείο με τρίτους στο όνομά της καθώς και ποιο ήταν το πλαίσιο των συμβατικών της υποχρεώσεων έναντι των τρίτων – πελατών.

Άλλωστε η κυρία Παπαγεωργίου, για τον απαιτούμενο νομικό, φορολογικό, αστικό και ποινικό έλεγχο με απώτερο σκοπό την εκκαθάριση των οποίων εκκρεμών οικονομικών αξιώσεων της έναντι της εταιρείας και εν συνεχεία την υπογραφή ιδιωτικού συμφωνητικού για την οριστική επίλυση κάθε επιμέρους ζητημάτων που αφορούσαν στον τερματισμό της εν λόγω εμπορικής συνεργασίας – όπως επί παραδείγματι την απαγόρευση της εμπορικής εκμετάλλευσης της καθ’οιονδήποτε τρόπο από την εταιρεία – έπρεπε να έχει στα χέρια της, τις συναφθείσες συμβάσεις.

Η Ηλιάνα Παπαγεωργίου, απέστειλε στην κυρία Χριστοπούλου, στις 29/7/2024, εξώδικη δήλωση με πρόσκληση η οποία επιδόθηκε, την παρέλαβε αυθημερόν και δήλωσε διά των πληρεξουσίων δικηγόρων της, την οριστική παύση συνεργασίας τους, ενώ ζήτησαν να επιδώσει εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος των 25 εργάσιμων ημερών στην έδρα της δικηγορικής εταιρείας: «Κακαβούλης – Κουμουλέντζος και συνεργάτες» αρμοδίως επικυρωμένα ακριβή αντίγραφα εκ των πρωτοτύπων εγγράφων του συνόλου των συμβατικών κειμένων, στην τελική τους μορφή, τα οποία η εταιρεία της κυρίας Χριστόπουλου είχε συνάψει με τρίτους πελάτες υπό την ιδιότητα του πράκτορα και αντιπροσώπου, επ’ονόματι και για λογαριασμό της Ηλιανας Παπαγεωργίου.

Ταυτόχρονα, η Ηλιανα Παπαγεωργίου, διέκοψε άμεσα και συγκεκριμένα στις 5/8/2024, την συνεργασία της με την εν λόγω λογιστική εταιρεία. Σε απάντηση στην 29/7/2024 Εξώδικη Δήλωση της κυριας Παπαγεωργίου, η εταιρεία επέδωσε στις 28 Αυγούστου 2024, στην έδρα της δικηγορικής εταιρείας, την από 27 Σεπτεμβρίου 2024 εξώδικη απάντηση της με την οποία όρισε την 6η Σεπτεμβρίου 2024 ως ημερομηνία προσκομιδής των απαιτούμενων συμβάσεων. Σε συνάντηση που έλαβε χώρα στις 4/10/2024, στο γραφείο-έδρα της δικηγορικής εταιρείας «Κακαβούλης- Κουμουλέντζος και συνεργάτες», η εταιρεία προέβη εν τέλει στην παράδοση αντιγράφων ενός μέρους εκ του συνόλου των αιτηθέντων συμβατικών κειμένων, χωρίς την υπογραφή ιδιωτικού συμφωνητικού εχεμύθειας, δεσμευόμενη για την παράδοση των υπολοίπων στην αμέσως επόμενη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 20/10/2024. Στην τελευταία αυτή συνάντηση, στην οποία η κυρία Χριστόπουλου εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο της, ουδέν περαιτέρω αντίγραφο συμβατικού κειμένου παρέδωσε αν και είχε αποσταλεί από τους δικηγόρους της κυρίας Παπαγεωργίου, την προηγούμενη της συνάντησης δηλαδή το Σάββατο 19/10/ 2024, γραπτό μήνυμα SMS υπενθυμίζοντας ότι στο πλαίσιο της τελευταίας αυτής συναντήσης, αναμενόταν, η παράδοση επικυρωμένων αντιγράφων του συνόλου των συμβατικών κειμένων που είχε κατάρτισει η εταιρεία της κυρίας Χριστόπουλου με τρίτους επ’ονοματι και για λογαριασμό της κυρίας Παπαγεωργίου.

Στη συνέχεια, επεδόθη στις 12/11/ 2024 νέα πρόσκληση για να παραδοθεί στην κυρία Παπεγεωργίου, το σύνολο των συμβατικών εγγράφων που η εταιρεία έχει στην κατοχή της. Στις 13/11/ 2024, αποστέλλεται εξώδικη απάντηση με πρόσκληση, καλώντας και πάλι να επιδώσουν το σύνολο των αιτούμενων εγγράφων με δικαστικό επιμελητή στην έδρα της εταιρείας «Κακαβούλης- Κουμουλέντζος και συνεργάτες» εντός 48 ωρών από την επίδοση του ως άνω δικογράφου, γεγονός που δεν έλαβε χώρα”.

Σε αυτό το σημείο, αυτό που πρέπει να σημειωθεί, οπως αναφέρεται στο δικόγραφο της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ότι «Η κυρία Παπαγεωργίου – δεν αποτελεί είτε «τρίτο» – «εξωτικό» πρόσωπο σε σχέση με τις επίδικες σύμβασεις καθόσον η εταιρεία τις είχε συνάψει επ’ονόματι και για λογαριασμό της κυρίας Παπαγεωργίου ως εκπρόσωπος της, γεγονός που ομολόγησε και ίδια η εταιρεία, τόσο με την κατάθεση μάρτυρος όσο και με το περιεχόμενο της καταρτισθείσας μεταξύ τους σύμβασης αντιπροσώπευσης από την 5/12/2019 πρότασης για συνεργασία με την κυρια Πάπαγεωργίου”.

Μάλιστα, στις επόμενες γραμμές,γίνεται αναφορά ότι “βάσει του άρθρου 4 του Ευρωπαϊκού Γενικού Κανονισμού για την προστασία δεδομένων που έχει άμεση – καθολική και δεσμευτική ισχύ για όλα τα κράτη – μέλη της ευρωπαϊκής ένωσης βάσει της συνθήκης για την λειτουργία της Ευρωπαΐκής Ένωσης, τα αιτούμενα συμβατικά κείμενα που βρίσκονται στην κατοχή της εταιρείας, συνιστούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα της κυρίας Παπαγεωργίου. Και τούτο διότι περιλαμβάνουν πληροφορίες αναφορικά με αναγνωριστικά στοιχεία της ταυτότητας της, πως το όνομα της, καθώς και παράγοντες που προσιδιάζουν στην οικονομική και επαγγελματική της ταυτότητα. Ενδεικτικά αναφέρονται: τα ποσά της αμοιβής της, ο τρόπος και ο τόπος εκτέλεσης των υποχρεώσεων της, τα αντικείμενα και το πλαίσιο της απασχόλησης της, οι όροι χρήσης της εικόνας και των συναφών πνευματικών δικαιωμάτων της. Επομένως η κυρία Παπαγεωργίου έχει τόσο έννομο συμφέρον όσο και εκ του νόμου δικαίωμα πρόσβασης, στα αιτούμενα συμβατικά έγγραφα. Η εταιρεία της κυρίας Χριστοπούλου μάλιστα διατηρεί αρχείο του συνόλου των εν λόγω συμβατικών κειμένων επέχοντάς θέση εκτελούντων επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων της Ηλιάνας Παπαγεωργίου.

Λόγω δεν της άρνησης της εταιρείας να χορηγήσει τα αιτούμενα συμβατικά έγγραφα, καθίσταται υπεύθυνο επεξεργασίας των εν λόγω προσωπικών δεδομένων της Ηλιάνας Παπαγεωργίου. Εκ της τελευταίας αυτής ιδιότητα της η εταιρεία έχει εκ του νόμου υποχρέωση να παράσχει στην κυρία Παπαγεωργίου αντίγραφα των αιτούμενων εγγράφων, χωρίς μάλιστα να θέτει όρους περί υπογραφής οποιασδήποτε σύμβασης εμπιστευτικότητας απορριπτόμενής, επομένως, ως νόμω και ουσία αβάσιμη της νομίμως προταθείσας ένστασης καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος εκ μέρους της εταιρείας και εφόσον αποδείχτηκε ότι δεν χορηγήθηκαν στο σύνολό τους προς την κυρία Παπαγεωργίου.

Άλλωστε η κυρία Παπαγεωργίου, μη έχοντας τα συμβατικά κείμενα στην κατοχή της αδυνατεί να γνωρίζει το ακριβές περιεχόμενο των όρων που τυχόν είναι ακόμα σε ισχύ και δεσμεύουν την ίδια και δη οικονομικών όρων ποινικών ρητρών, ρητρών περί μη ανταγωνισμού. Δεδομένης δε, τυχόν δεσμευτικότητας των ως άνω ωρών και μέχρι σήμερα, αλλά και προς αντιμετώπιση τυχόν κινδύνου παραγραφής τυχόν ποινικών και αστικών αξιώσεων της κυρίας Παπαγεωργίου κατά της εταιρείας και παντός άλλου υπευθύνου, δικαιολογείται έννομο συμφέρον προς αντιμετώπιση επικείμενου κινδύνου και επείγουσας ανάγκης. Επομένως η αίτηση επίδειξης εγγράφων πρέπει να γίνει δεκτή ως ουσία βάσιμη και να υποχρεωθει η κυρία Χριστόπουλού να επιδείξει στην κυρία Παπαγεωργίου παρουσία των πληρεξουσίων δικηγόρων τις πρωτότυπες συμβάσεις μετα των προσαρτημάτων τους, οι οποίες αφορούν στην παροχή υπηρεσιών της κυρίας Παπαγεωργίου σχετικά με τα προϊόντα – εταιρείες και εκδηλώσεις όπως ειδικά αναφέρονται στο διατακτικό. Σε περίπτωση δε μη συμμόρφωσης να επιβληθεί χρηματική ποινή των 5000 ευρώ. Τέλος πρέπει να καταδικαστεί η εταιρεία στην καταβολή των δικαστικών εξόδων που ορίζεται στο ποσό των 450 ευρώ”.

Κλείνοντας στην απόφαση αναφέρεται πως: “Για τους λόγους αυτούς δικάζει αντιμωλία των διαδίκων, δέχεται την αίτηση της κυρίας Παπαγεωργίου και υποχρεώνει την εταιρεία της κυρίας Χριστόπουλου να επιδείξει παρουσία των πληρεξουσίων δικηγόρων και εξειδικευμένου τεχνικού συμβούλου τις πρωτότυπες συμβάσεις μετά των προσαρτημάτων τους, οι οποίες αφορούν στην παροχή υπηρεσιών από της αιτούσας σχετικά με τα προϊόντα – εταιρείες και εκδηλώσεις”. Στις επόμενες 12 σελίδες αναφέρονται οι συμφωνίες που έχουν κλειστεί με 67 εταιρείες σε Ελλάδα και εξωτερικό. Σε κάποιες αναφέρονται και τα ποσα που έλαβε ως αμοιβή 80% το μοντέλο”.