Και πάλι τα ίδια. Για άλλη μια φορά το τηλεοπτικό τοπίο μετατράπηκε σε αρένα προσωπικών αντιπαραθέσεων με τη Σίσσυ Χρηστίδου από τον αέρα του “Χαμογέλα και πάλι“, να εξαπολύει νέο μανιφέστο κατά του Γιώργου Λιάγκα το μεσημέρι του Σαββάτου 29/3.

Άλλο ένα άχρηστο 20λεπτο για τον τηλεθεατή που άθελά του γίνεται πάλι μάρτυρας μιας προσωπικής αντιπαράθεσης που από ότι φαίνεται δεν λύνεται έτσι απλά, καθώς ο καθένας έχει τις δικές του απόψεις και πιθανόν τα δίκια του. Μια ιστορία όμως που πλέον έχει καταντήσει κουραστική, αν όχι γελοία για τον τηλεθεατή που δεν καταλαβαίνει γιατί αυτοί οι δύο άνθρωποι τσακώνονται.

Γιατί όμως συμβαίνει αυτό ξανά και ξανά; Γιατί κάθε εβδομάδα αντί να βλέπουμε τηλεόραση, παρακολουθούμε έναν άτυπο διαγωνισμό “ποιος θα κράξει ποιον καλύτερα;”. Γιατί η πρωινή ζώνη – που υποτίθεται ότι πρέπει να ενημερώνει και να ψυχαγωγεί – έχει καταντήσει ένα απέραντο κουτσομπολίστικο ρινγκ γεμάτο υπονοούμενα, ειρωνείες και πισώπλατα μαχαιρώματα;

Λιάγκας – Χρηστίδου: Μια κόντρα που έχει ξεχειλώσει

Το νέο επεισόδιο “Χρηστίδου vs Λιάγκας” δεν είχε κάτι διαφορετικό από τα προηγούμενα. Η παρουσιάστρια με ύφος αυστηρής τιμωρού βγήκε ξανά να κατακεραυνώσει τον συνάδελφό της, να μιλήσει για ηθική, όρια και τηλεοπτική δεοντολογία λες και απευθύνεται σε ένα ανήλικο κοινό που πρέπει να καθοδηγήσει.

Δεν το κάνει για πρώτη φορά, και εκείνος με την σειρά του από τον αέρα του “Πρωινού” της απαντάει γιατί ο άνθρωπος που χρόνια τώρα έχει χτίσει καριέρα πάνω στις “καυτές αποκαλύψεις” και τα αμφιλεγόμενα σχόλια δεν θα άφηνε την επίθεση να περάσει έτσι. Αυτό όμως που εισπράττει τελικά ο τηλεθεατής από αυτήν την κόντρα και ας λένε ότι δεν θέλουν να δώσουν συνέχεια, είναι ότι κάθε φορά επιστρέφουν πιο επιθετικοί, πιο εμπρηστικοί, πιο ακραίοι.

Η τηλεόραση των σκηνικών και των ξεκατινιασμάτων

Ας είμαστε ειλικρινείς. Το ελληνικό κοινό δεν βλέπει πια τηλεόραση για να ενημερωθεί. Βλέπει για να απολαύσει έναν καβγά. Όσο πιο άγριος τόσο το καλύτερο. Και οι παρουσιαστές που το ξέρουν καλά αυτό, φροντίζουν να του προσφέρουν υλικό. Γινόντουσαν και παλαιότερα τηλεοπτικές αντιπαραθέσεις – όχι στον βαθμό που γίνονται σήμερα – ούτε δημόσια, στον αέρα της εκπομπής. Σήμερα δεν έχουν πάρει μόνο μορφή χιονοστιβάδας, αλλά και κανονικού ξεκατινιάσματος, δεν υπάρχει πια διαφωνία- υπάρχει μόνο εμπάθεια, δεν υπάρχουν επιχειρήματα – υπάρχουν μόνο προσωπικές επιθέσεις που τις εισπράττει μεν ο τηλεθεατής, όμως δεν καταλαβαίνει κιόλας σε τι αναφέρονται, καθώς μιλάνε με υπονοούμενα.

Νέο σήριαλ Λιάγκα – Χρηστίδου για την εβδομάδα που ξεκινά… Και φυσικά, οι εκπομπές που συμμετέχουν σε αυτό το θέατρο του παραλόγου θα το αναπαράγουν με κάθε λεπτομέρεια. Παίζουν και ξαναπαίζουν τις δηλώσεις, τις σχολιάζουν, τις αναλύουν, τις κάνουν ολόκληρα θέματα. Γιατί; Γιατί λόγω ανυπαρξίας άλλων θεμάτων αυτό βολεύει. Γιατί πουλάει. Γιατί οι τηλεθεάσεις ανεβαίνουν. Γιατί όσο περισσότερο κράξιμο τόσο περισσότερα νούμερα.

Ποιος θα σταματήσει πρώτος; Κουράσατε πια!

Το ερώτημα όμως είναι ένα: ποιος νοιάζεται πια για τις προσωπικές σας αντιπαραθέσεις; Πόσες φορές μπορεί να ανακυκλωθεί η ίδια ίντριγκα, το ίδιο τηλεοπτικό ξεκατίνιασμα; Η ελληνική τηλεόραση έχει καταντήσει ένα απέραντο δικαστήριο απόψεων, όπου κάθε παρουσιαστής αισθάνεται την ανάγκη να γίνει κριτής των πάντων. Και το πιο ειρωνικό; Όλοι καταγγέλλουν το τοξικό κλίμα την ώρα που το συντηρούν με κάθε τρόπο. Ήρθε η ώρα να σταματήσει αυτός ο φαύλος κύκλος. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο αυτή την φθηνή τηλεοπτική φαρσοκωμωδία. Ήρθε η ώρα οι παρουσιαστές να κάνουν την δουλειά τους και να αφήσουν τις προσωπικές τους εμπάθειες εκτός πλατό. Γιατί αν το μόνο που έχουν να προσφέρουν είναι καβγάδες και κακεντρεχή σχόλια, τότε ίσως θα έπρεπε να ψάξουν για άλλο επάγγελμα.