Επίμονες και πιεστικές ερωτήσεις δέχθηκε την Παρασκευή (31.01.2025) η Ρούλα Πισπιρίγκου από την προέδρου του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών σχετικά με τις κινήσεις της την ημέρα του θανάτου της κόρης της, Μαλένας Δασκαλάκη.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου που αρνείται κατηγορηματικά ότι σκότωσε τα παιδιά της, σήμερα μετά από τις ερωτήσεις της προέδρου είπε πως έχει ένα μερίδιο ευθύνης στην περίπτωση της Μαλένας που δεν έτρεξε και δεν φώναξε.
Πρόεδρος: Έχετε μερίδιο ευθύνης ;
Κατηγορούμενη: Φυσικά και έχω… Που να ήξερα ότι θα κατέληγε έτσι… Έπρεπε να φωνάξω, όλα να τα κάνω, που να ήξερα ότι θα χρειαζόταν ΚΑΡΠΑ, ότι θα είχε καταστραμμένο συκώτι, ότι σε 9 ημέρες θα μου έφευγε, έτσι. Έπρεπε να πάρω και την αντλία μαζί μου, κι όλα που να ήξερα εγώ ότι ήταν τόσο σοβαρό και θα πέθανε. Άλλο κατεπείγουσα κατάσταση, άλλο έπεσε για ύπνο και δεν ξύπνησε ποτέ.
Η Ρούλα Πισπιρίγκου, νωρίτερα, περιέγραψε τη στιγμή που αντιλήφθηκε, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, ότι κάτι συμβαίνει με την μικρή Μαλένα.
«Έκατσα πίσω, έβαλα τα πόδια στα κάγκελα και ξαφνικά χτύπησε η αντλία, το μπιπ – μπιπ, βλέπω το παιδί να κλαίει. Γύρισε προς εμένα και θέλω να σας περιγράψω όσο καλύτερα μπορώ, είναι ξαπλωμένη και κάνει αυτό το πράγμα (σ.σ. γυρνάει το κεφάλι από αριστερά σε δεξιά) σαν να τινάζεται…» είπε η κατηγορούμενη.
Πρόεδρος: Όσο δύσκολο και να είναι, να μου εξηγήσετε καλύτερα για να καταλάβω.
Κατηγορούμενη: Το κεφάλι ανατινάχθηκε και ανασηκωθήκαν οι ώμοι.
Πρόεδρος: Και λέτε γύρισε το κεφαλάκι και κοίταξε προς εσάς και τι έκανε ;
Κατηγορούμενη: Έβγαλε ένα ήχο, «αααα», εγώ τότε το εξέλαβα ότι ήθελε να πει «μα» ότι ήθελε να πει μαμά. Έτσι το εξέλαβα εγώ στο μυαλό μου.
Γύρισε προς εμένα.
Πρόεδρος: Άρα ξεκόλλησαν και δύο ώμοι από το κρεβάτι;
Κατηγορούμενη: Δεν τινάχτηκαν οι ώμοι. Δεν πετάχτηκε από το κρεβάτι ψηλά. Όπως ήταν το παιδί, γύρισε ο κορμός. Οι ώμοι ακουμπούσαν στο μαξιλάρι… Κάνει θόρυβο, έχει μισάνοιχτα τα ματάκια και πέφτει πίσω.
Πρόεδρος: Κλείνει τα ματάκια του;
Κατηγορούμενη: Όχι. Εκεί την έπιασα και της είπα «Μαλένα, Μαλένα», δεν μπορώ να θυμηθώ την ένταση (κλαίει), δεν αποκρίνεται.
Πρόεδρος: Φωνάζετε δυνατά;
Κατηγορούμενη: Δεν ανταποκρίνεται.
Πρόεδρος: Πώς παρέμεινε ;
Κατηγορούμενη: Κοιτάζει δεξιά.
Πρόεδρος: Την ακουμπήσετε;
Κατηγορούμενη: Την ακούμπησα, την τράνταξα ολόκληρη, την κούνησα ολόκληρη και συνέχισα να φωνάζω «Μαλένα, Μαλένα».
Πρόεδρος: Ανταποκρίνεται ;
Κατηγορούμενη: Όχι
Πρόεδρος: Τα ματάκια πως είναι;
Κατηγορούμενη: Μισάνοιχτα.
Μετά την περιγραφή, η Ρούλα Πισπιρίγκου, ανέλυσε το πως κινήθηκε στο διάδρομο για να βρει κάποιον που θα δει τι ακριβώς συμβαίνει με τη Μαλένα ενώ απάντησε και σε ερώτηση της προέδρου γιατί δεν της έκανε εκείνη τη στιγμή ΚΑΡΠΑ, αφού είχε τις σχετικές γνώσεις.
Πρόεδρος: Κάνετε αυτές τις διαδρομές, ξαναπερνάτε από το δωμάτιο, κοιτάτε μέσα;
Κατηγορούμενη: Όχι
Πρόεδρος: Μου λέτε ότι περνάτε από δωμάτιο και δεν δείχνετε μια ματιά να δείτε πως είναι;
Κατηγορούμενη: Όχι. Τρέχω να προλάβω να βρω γιατρούς. Μπορεί και να κοίταξα.
Πρόεδρος: Το παιδί μπορεί να έχει πέσει από κάτω.
Κατηγορούμενη: Έχει κάγκελα. Το μυαλό μου ήταν σε σοκ εκείνη την ώρα.
Πρόεδρος: Την αντλία την ακούτε;
Κατηγορούμενη: Δε θυμάμαι.
Πρόεδρος: Το παιδί με μισάνοιχτα μάτια αναπνέει;
Κατηγορούμενη: Δεν έκατσα να της πάρω σφυγμό.
Πρόεδρος: Αντιλαμβάνεστε ότι έχει χάσει τις αισθήσεις του το παιδί;
Κατηγορούμενη: Τρόμαξα τόσο πολύ δεν κατάλαβα. Το πρώτο που μου πέρασε από μυαλό ήταν να φύγω από το δωμάτιο να πάω στους γιατρούς.
Πρόεδρος: Δεν αντιληφθήκατε εάν αναπνέει ή όχι;
Κατηγορούμενη: Όχι εκείνη την ώρα.
Πρόεδρος: Κάνατε κάτι από αυτά που έχετε εκπαιδευτεί;
Κατηγορούμενη: Δεν θα έπαιρνα εγώ την ευθύνη του παιδιού ενώ βρισκόμουν σε νοσηλευτικό ίδρυμα.
Πρόεδρος: Να σας δώσω ένα ενδεχόμενο, και φωνάζω και ενεργώ στο παιδί.
Κατηγορούμενη: Από τη στιγμή που είμαι σε νοσοκομείο, δεν πάει σε κανένα γονιό να κάνει εκείνη την ώρα γιατρό.
Πρόεδρος: Είναι το δικό μου παιδί που σβήνει…
Κατηγορούμενη: Δεν ξέρω εάν σβήνει
Πρόεδρος: Χρειάζεται ΚΑΡΠΑ.
Κατηγορούμενη: Δεν ξέρω εάν χρειάζεται ΚΑΡΠΑ… Για μένα σημαντικότερο ήταν να φωνάζω τους γιατρούς. Δεν μπορείτε να το καταλάβατε.
Πρόεδρος: Δεν μπορούσατε να ανοίξετε την πόρτα και να φωνάξετε;
Κατηγορούμενη: Όχι μου κόπηκαν τα πόδια μόλις είδα την Μαλένα μου έτσι.
Σε ερώτηση της προέδρου γιατί δεν την άκουσαν να φωνάζει όπως περιγράφουν στις καταθέσεις τους ιατροί και νοσηλευτές η κατηγορούμενη απάντησε, ειρωνικά.. «ΩΡΛ».
«Δεν μπορώ να καταλάβω, την δολοφόνησα, δεν την δολοφόνησα και έπρεπε να της κάνω και ΚΑΡΠΑ, δεν έχω καταλάβει γιατί κατηγορούμαι και ο τόνος δεν είναι προς τα εσάς αλλά για τα ψέματα που ακούω» είπε με οργή η κατηγορούμενη με την πρόεδρο να συνεχίζει τις πιεστικές ερωτήσεις.
Τότε η Ρούλα Πισπιρίγκου να παραδέχεται για πρώτη φορά ότι μπορεί να έκανε κάτι λάθος.
Πρόεδρος: Γιατί δεν τρέχετε;
Κατηγορούμενη: Αυτή ήταν η αντοχή μου. Δεν έχω άλλη αντοχή, δεν έχω άλλα λόγια να το περιγράψω, φταίω που δεν έτρεξα, που δεν φώναξα.
Πρόεδρος: Θα φωνάζατε τώρα;
Κατηγορούμενη: Ναι
Πρόεδρος: Δεν το έχετε πει μέχρι τώρα, ότι φέρεται ένα μερίδιο ευθύνης. Υπάρχει για εσάς κάτι που να μην έχετε κάνει σωστά;
Κατηγορούμενη: Δεν θεωρώ ότι έχω μερίδιο ευθύνης για το θάνατο της Μαλένας με βάση όσα έχω ακούσει εδώ, δεν είπε κανείς ότι με μια ΚΑΡΠΑ θα σωζόταν ή ότι χάθηκε χρόνος.
Πρόεδρος: Ο κ. τζιουβας (σ.σ. επικεφαλής ΜΕΘ) λέει ότι σε αυτή την περίπτωση άργησε να αρχίσει η διαδικασία…
Κατηγορούμενος: Καλά ο κ. Τζιουβας έβαλε και κεταμίνη στην άλλη περίπτωση και δεν το λέει… Δύο παιδιά στα χέρια του κ. Τζιούβα και δύο παιδιά μου τα έδωσε πίσω νεκρά.
Η κατηγορούμενη συνέχισε να δέχεται ερωτήσεις σχετικά με τις διαφοροποιήσεις στις περιγραφές της με αυτές του νοσηλευτικού προσωπικού.
«Είπαμε, επηρεασμένος ο κόσμος, το κακό κλίμα, ωραία, τα βάζω στην άκρη. Το να είναι προκατειλημμένοι μάρτυρες μπορώ να το καταλάβω, αλλά τα ψεύδη; Βρέθηκαν τόσοι άνθρωποι να πει ο καθένας το δικό του ψεματάκι για να κάνει τί; Γιατί; Πως το έχετε σκεφτεί; Γιατί ο καθένας βάζει κάτι…», απάντησε στο συγκεκριμένο ερώτημα.
